Tak wygląda złomowisko znaków drogowych po rozpoczęciu dużej przebudowy. Jest ich za dużo

Znak, znak, znak, znak, znak. Tak wygląda polska ulica. W czasie kiedy czytaliście to zdanie, minęliście trzy znaki drogowe. Kierowcy często nie zwracają na nie uwagi, ponieważ jest ich tak dużo, że nie sposób zmusić mózgu do skupienia nad każdym z nich. Coś tam miga, a my jedziemy dalej, nawet nie zauważając. Często łapię się na tym, że nie wiem jakie w danym miejscu jest ograniczenie, bo minąłem już z piętnaście znaków, raz było 50, raz 70, raz 60. A czy był zakaz wyprzedzania? Chyba był. A może nie. Nie wiem. Trudno stwierdzić.

W Warszawie trwa budowa tramwaju na Wilanów. To szalony pomysł, który wydłuży dojazd z Wilanowa do centrum, bo zamiast wymalować buspas na całej długości ulicy Sobieskiego, zostaną z niej zabrane pasy i dodane tory tramwajowe, które będą wykorzystywane w znikomym stopniu, ponieważ częstotliwość jazdy tramwaju będzie o wiele mniejsza niż autobusów i samochodów, które teraz dzielą jezdnię (jest na niej buspas). Innymi słowy: ta sama powierzchnia ulicy będzie w mniejszym procencie użytkowana do transportu niż teraz, a wszystko to w cenie 1,19 miliarda złotych.

I proszę, oto one. Zobaczcie ile tego jest, a to tylko część.

Jak na moje laickie oko, to tu jest kilka ton stali. Znaków drogowych naliczyłem zaś ok. 100 sztuk (nie wszystkie zmieściły się na zdjęciu), a mówimy o rozkopaniu ulicy nie na długości wielu kilometrów, ale może 1500 metrów. W dodatku po przebudowie całe oznakowanie będzie musiało być wymienione na nowe, bo przecież pojawią się tory tramwajowe. Nie mówiąc już o dostosowaniu go do nowej definicji skrzyżowania. Producenci znaków drogowych muszą być zachwyceni.

Nie wiem, ale wiem że na pewno za dużo znaków powoduje więcej złego niż dobrego. Zacząłem się zastanawiać, z jakich znaków ja korzystam najczęściej, tzn. jakie informacje przyswajam za sprawą oznakowania. Z pewnością ważny znak to trójkąt „ustąp pierwszeństwa”, ewentualnie rozrysowanie pierwszeństwa łamanego na skrzyżowaniu. Przydają się znaki poziome, pokazujące czy z danego pasa można czy nie można skręcić w konkretnym kierunku. Właściwie za ich sprawą zbyteczne są zakazy skrętu i zawracania. Poza miastem zwracam uwagę na ograniczenia prędkości, w mieście ogólnie się jedzie 50 więc nie ma problemu. Wszelkie znaki ostrzegawcze typu wielki wykrzyknik, dzikie zwierzęta itp., praktycznie pomijam wzrokiem. Zwracam uwagę tylko na „droga z pierwszeństwem”, czyli A-6 (który w sumie jest zbyteczny, bo temu samemu służy biało-żółty kwadrat D-1) i na znak skrzyżowania równorzędnego. Innymi słowy, patrzę tylko na te znaki, które wymagają ode mnie konkretnego zachowania, żeby się z kimś nie zderzyć. Gdyby ograniczyć oznakowanie tylko do nich, można by pewnie wywalić 70% znaków drogowych (dane IDzD). Wtedy te znaki, które by pozostały, miałyby mocniejszy przekaz.