Znaki drogowe nieaktualne od 50 lat. Drawsko Pomorskie potrafi, i dobrze
Przepisy ruchu drogowego i wszystkie związane z nimi poboczne wątki, jak np. wzory znaków drogowych, ewoluują z wiatrem historii. Pół wieku to wystarczająco dużo czasu, aby posprzątać wszystkie relikty dawnych przepisów, prawda? Prawda? Nie w Drawsku Pomorskim.
Rzeczywistość mówi nam, że znaków drogowych nigdy nie da się ogarnąć do końca. Może się zdarzyć, że urzędnicy czegoś nie dopatrzą albo coś ulegnie zapomnieniu z powodu niekorzystnego zbiegu okoliczności.
Nikt nie zwracał na nie uwagi.
Tym sposobem, w Drawsku Pomorskim przez pół wieku przetrwały żółte znaki kierunku i miejscowości według wzoru sprzed 1975 roku. Jak do tego doszło? Właśnie przez zbieg okoliczności.
Zapomniane znaki nie mają formy tarcz na słupach, a obrazka namalowanego na murze budynku. Tak, kiedyś taże w taki sposób umieszczano znaki drogowe - po prostu je malując farbą. Jeden z tych w Drawsku Pomorskim został później po prostu zasłonięty nowym znakiem, ustawionym zgodnie ze sztuką w postaci wielkiej planszy.
Tak się złożyło, że planszę w którymś momencie podniesiono i powieszono wyżej, a spod niej wyłonił się piękny rysunek dawnego znaku drogowego. Skąd wiem, że tak było? Można to zaobserwować w Google Street View, gdzie widać, że aktualny znak w pewnym momencie “podskoczył”. Znak najwidoczniej nikomu nie przeszkadza, więc tak został do dzisiaj.
zdj. Google Street View - stan z 2013 roku, kiedy współczesny znak znajdował się o piętro niżej.
Ale to nie jedyny taki znak w tej okolicy. W pozostałych przypadkach można mówić o powstaniu z martwych, ponieważ znaki oficjalnie pokryto warstwą tynku i o nich zapomniano. Tynk, jak to tynk, lubi czasami odpaść, co też postanowił uczynić, odkrywając dawne pismo obrazkowe. Mam wrażenie, że w tym przypadku ktoś szczęściu nieco “pomógł”, ponieważ wierzchniej warstwy tynku brakuje zupełnie niechcący akurat na powierzchni namalowanego znaku.
Idąc za ciosem, z Google Street View można tak samo prześledzić jego losy. Po drugiej stronie narożnika budynku widoczny w pewnym momencie był jeszcze jeden taki znak, jednak odwrotnie do poprzednich incydentów, tym razem dostał obuchem w łeb i wpadł z powrotem do piwnicy. Widać też, że wspomniany akapit wyżej znak widoczny jest w zaledwie niewielkiej części, czyli teoria o “pomocy z zewnątrz” zdaje się być słuszna.
Podobnie jak w poprzednim przypadku, zdjęcie pochodzi z 2013 roku, ale jeszcze w 2019 roku stan wyglądał podobnie. Ów znak znajduje się po drugiej stronie narożnika kamienicy i aktualnie jest pod tynkiem. Co ciekawe, tego obecnego wówczas nie było jeszcze na wierzchu.
Przy okazji, po rozmieszczeniu znaków można również poszlakowo odtworzyć niegdysiejszy układ głównych dróg. Przez ten czas infrastruktura posunęła się do przodu, tak że środek ciężkości ruchu tranzytowego przeniósł się w zupełnie inne miejsca, ale znaki pozostały tam, gdzie kiedyś wskazywały kierunek jazdy.
Nie tylko pismo obrazkowe.
Niedaleko Drawska Pomorskiego, tuż obok wojskowego poligonu, trafić można również na żółte znaki w postaci tarcz na słupach, również wg starego wzoru. W tym przypadku szata graficzna odbiega nieco od oryginału i znaki sprawiają wrażenie ustawionych przez wojsko, czyli z pominięciem oficjalnych procedur. Niemniej, wciąż mówimy o nie obowiązującym od pół wieku wzorze, bo ten z całą pewnością stanowił inspirację dla artysty malarza.
Podręcznik do historii drogownictwa.
Spełniając kronikarski obowiązek - tego typu znaki kierunku i miejscowości obowiązywały jako domyślne do roku 1975, kiedy to wprowadzono nowy, aktualnie obowiązujący wzór, gdzie tego typu znaki mają zielone tło. Nietrudno się domyślić, że nowe i stare przez pewien czas funkcjonowały równolegle. Niemniej 50 lat to czas na tyle długi, że w teorii nic nie powinno w naturalnym środowisku przetrwać. Tymczasem, jak widać, najwytrwalsi przeżyli.
