Pierwsza jazda: chiński pogromca europejskich, tanich elektryków. BYD Dolphin Surf ładnie pachnie za 82 700 zł

Przejażdżki tanimi samochodami elektrycznymi bywają prawdziwą przygodą. Czasami można napotkać w nich na wady, które w innych klasach aut raczej się już nie zdarzają - coś drży podczas przyspieszania, jakaś część zostaje w rękach, a w środku jest tak ciasno, że już po kilkunastu kilometrach trudno wytrzymać. W dodatku w tego typu modelach zazwyczaj jeździe towarzyszy zapach przypominający wizytę w odległych zakamarkach osiedlowego bazarku i przechadzkę między stoiskami z gumowym obuwiem z napisami „Sport” albo „Kobuta”.

Z jednej strony, takie wozy (a zwłaszcza jeden model, o którym myślałem, pisząc ten wstęp) faktycznie bywają przedstawicielami czołówki najtańszych aut na rynku. Z drugiej, wciąż trzeba wydać na nie całkiem sporo pensji i albo sumiennie odkładać, albo co miesiąc robić przelew do instytucji finansującej, klikając „wyślij” z grymasem na twarzy. Nikt raczej nie kupuje takich samochodów za tygodniówkę.

Dziś jeździłem kolejnym „tanim samochodem elektrycznym”, w dodatku produkcji chińskiej, czyli ze znaczkiem BYD. Mowa o modelu o przedziwnej nazwie Dolphin Surf. Firmę BYD zawsze uważałem za coś - uwaga, z trudem przechodzi mi to przez klawiaturę - na kształt chińskiego premium. Produkty tej marki (zresztą gigantycznej, z apetytem na zostanie światowym numerem jeden, z własnymi fabrykami akumulatorów, źródłami surowców i kontenerowcami) są w kwestii ogólnego dopracowania i wykończenia jakby poziom wyżej od rywali w rodzaju MG czy BAIC. BYD nie jest jednak (jeszcze?) hitem polskiego rynku, bo sprzedaje głównie auta elektryczne. Takie jak samochód widoczny na zdjęciach.

Wspomniałem o tym już przy okazji wpisu o cenach tego wozu - gdy jeździłem Dolphinem Surf, jeszcze nie wiedziałem, ile kosztuje. Obstawiałem, że BYD zaproponuje zapewne świetną cenę - czyli taką na poziomie 120, może 110 tysięcy złotych. „Gdyby cennik otwierała stówka, byłby hit” - pomyślałem.

Dolphin kosztuje od 82 700 zł, co stanowi absolutny, cenowy nokaut na konkurencji. BYD jest od nich (Dacia Spring, Citroen e-C3, Leapmotor T03, a także Renault 5 E-Tech) albo tańszy, albo lepiej wyposażony, albo większy, albo lepiej wykonany - ewentualnie wszystko naraz.

Ma 3,99 m długości i prezentuje się… dziwnie. Trochę pudełkowato, trochę jak pudełko usportowione (przynajmniej w topowej wersji, z takimi felgami i przyciemnianymi szybami), a do tego ma chyba najmniejszy tylny błotnik w dziejach motoryzacji. Trudno mi się spodziewać, że ktoś zakocha się w Dolphinie Surf za sprawą jego wyglądu. Wysokie nadwozie z małymi kołami nie jest szczególnie urodziwe, ale - z drugiej strony - za odblaskowy lakier nie trzeba dopłacać, więc można uznać, że BYD pozwala się wyróżnić.

Głównym punktem prostego, ale estetycznego kokpitu jest ekran, który - co charakterystyczne dla marki BYD - obraca się i może być ustawiony pionowo lub poziomo (na skos zresztą też, ale po co?). Oprócz niego, w środku można zauważyć naprawdę ładną i dobrze leżącą w dłoniach kierownicę, wygodną ładowarkę indukcyjną na telefon i efektowne przyciski umieszczone na srebrnym panelu udającym pokrętła. Są też nawiewy przypominające te z Dacii - ale skoro już jesteśmy przy tej marce, to Dolphin Surf robi na tle Springa wrażenie auta pozycjonowanego trzy klasy wyżej.

Chińskiemu Delfinowi nie można zarzucić ani nieprzyjemnego zapachu w środku, ani ciasnoty. Z przodu nie brakuje miejsca na kolano kierowcy, nie ma też kłopotów z szerokością środka (dwóch rosłych mężczyzn nie zderza się barkami). Całkiem wygodnie można usiąść też z tyłu - BYD może sprawdzić się jako miejska taksówka, nie powodując cierpienia u klientów. Bagażnik ma 308 litrów - sporo. Szkoda, że z przodu nie ma jeszcze schowka na kable.

Podczas jazdy zrobiło mi się zimno, chciałem więc na ekranie kliknąć w pole z temperaturą, by trochę ją podnieść, np. z 18 na 20 stopni. Nie znalazłem jednak takich liczb. Poklikałem trochę w wyświetlacz, aż dotarłem do menu klimatyzacji. Możliwości wyboru zadanej temperatury nadal brak. Po chwili dotarło do mnie, na co patrzę - to klimatyzacja manualna, tyle że obsługiwana z poziomu ekranu. Niezwykłe, rzadkie, no i nie do końca rozumiem, jaki jest w tym sens. Czy to naprawdę oszczędność? Ciekawostka.

Nie mówię jednak o tym, że skoro mówimy o aucie z samego dołu cennika nowych wozów, trzeba obniżyć wymagania i akceptować np. niestabilne prowadzenie czy potworny hałas w środku. Dolphin Surf jeździ jak większe i droższe auto.

Podczas nieprzesadnie długich, miejskich testów (choć zorganizowanych „na bogato” - do dyspozycji dziennikarzy oddano 33 egzemplarze, czyli jakieś cztery razy więcej niż zwykle) siedziałem za kierownicą wersji topowej, o mocy 156 KM. Osiąga 100 km/h w 9,1 s, a typowa dla aut elektrycznych szybka reakcja na pedał gazu sprawia, że w mieście poruszanie się tym wozem przebiega po prostu miło.

Nie mam Dolphinowi niczego do zarzucenia w kwestii komfortu resorowania, wyciszenia przy prędkościach do 100 km/h (szybciej po prostu nie jechałem - to będę musiał jeszcze sprawdzić) albo precyzji prowadzenia. Najlepiej o tym, jak jeździ się BYD niech świadczy fakt, że po odebraniu kluczyków do auta wsiadłem do niego razem z kolegą, wstukaliśmy w nawigację adres (ciekawe - pokazuje dystans do zjazdu czy skrętu z dokładnością do metra), ruszyliśmy i zaczęliśmy rozmawiać na tematy niezwiązane z motoryzacją. Po dotarciu do celu zorientowaliśmy się, że nie mówiliśmy nic o wozie. Dlaczego? Po prostu było na tyle normalnie, nieirytująco i nieemocjonująco, że nie było czego komentować. O samochodzie sportowym świadczyłoby to źle, ale przy aucie miejskim to komplement.

Piszę to z pewnym trudem, bo nie jestem wielkim kibicem firm z Państwa Środka na europejskim rynku - ale to po prostu dobry samochód. Kosztuje niezwykle mało, ale nie wyczuwa się w nim nadmiernych oszczędności, nie jest tandetny ani stereotypowo chiński w odczuciu.

W ofercie są trzy wersje (Active, Boost, Comfort) i dwie odmiany silnikowe. Active i Boost są zestawiane z motorem o mocy 88 KM, a Comfort ma 156 KM. Pojemność akumulatora wersji Active to 30 kWh, a pozostałe odmiany mają baterie 43,2 kWh. Zasięg według WLTP: 220 km w wersji tańszej i 310-322 w droższych. Maksymalna moc ładowania DC to od 65 do 85 kW.

Za 82 700 zł dostaje się Dolphina Surf Active, m.in. z kamerą cofania, LED-ami do jazdy dziennej, klimatyzacją, tempomatem adaptacyjnym i dostępem bezkluczykowym.

Za 97 700 zł można kupić Boosta, który ma elektryczną regulację przednich foteli, wycieraczki z czujnikiem deszczu i elektrycznie składane lusterka boczne. Topowa wersja Comfort (110 500 zł) wyposażona jest w kamerę 360 stopni, reflektory LED, przyciemniane szyby z tyłu, podświetlenie lusterek bocznych, podgrzewane przednie fotele i bezprzewodowe ładowanie smartfona. Od tych cen można jeszcze odliczyć rządowe dopłaty. Jeśli BYD nie stanie na drodze wygląd - który, uczciwie mówiąc, nie spodoba się każdemu, Dolphin Surf powinien zrobić karierę. Twój sąsiad zacznie go rozważać, a potem może i tobie przejedzie przez myśl. Albo przepłynie, surfując.