Nowa Honda przypomina nam, o czym marzyliśmy przed laty. Na szczęście Polska się już zmieniła

Polski rynek motoryzacyjny kiedyś był rządzony przez Fiata i Daewoo. Dziś po tych markach niewiele zostało - Fiat jest jedynie cieniem dawnej potęgi, a Daewoo łatwiej już spotkać na złomie niż pod blokiem. Polacy chętnie kupowali auta miejskie i małe sedany. Oczywiście nie dlatego, że kochali takie wozy albo dlatego, że wyjątkowo rozsądnie podchodzili do kwestii zarządzania przestrzenią w dużych miastach. Nie było ich stać na nic innego. Teraz, gdy sytuacja finansowa większości rodzin już się poprawiła, na liście bestsellerów rządzą raczej większe auta.

Fiat Siena i Albea, trójbryłowe odmiany Daewoo Lanosa czy Skody Fabii, a nawet Chevrolet Aveo sedan, Seat Cordoba (chyba najładniejszy ze stawki), no i nieśmiertelne Renault Thalia. Oto tylko niektóre z dawniej popularnych nad Wisłą sedanów. Podobnym upodobaniem do takich nadwozi cechowali się tylko Turcy.

Skąd taka popularność sedanów segmentu B? Częściowo chodziło o praktyczność - tego typu wozy potrafiły mieć naprawdę pokaźne bagażniki, poza tym w sedanie można otworzyć klapę, nie narażając pasażerów na działanie zimna. Jeszcze bardziej chodziło jednak o prestiż i elegancję. Owszem - większość takich modeli była szkaradna, a bagażnik wyglądał, jakby stażysta w dziale designu dokleił go do pierwotnego modelu po bardzo ciężkiej nocy. W umysłach klientów było to jednak coś więcej niż zwykły hatchback - namiastka limuzyny.

Najmniejszy sedan, który dobrze się sprzedaje, to Toyota Corolla. Mniejszych właściwie nie ma, a klienci niespecjalnie o nich marzą. Nie ma już śladu po Fabii sedan, Kii Rio z takim nadwoziem ani po Hondzie City.

Pamiętacie ten wóz? Był trochę droższy od modeli wymienionych wcześniej, więc nie cieszył się taką popularnością, ale niejeden emeryt nie przespał nocy, śniąc o City. Wydłużony Jazz miał śmiesznie małe koła i wyglądał dość niezgrabnie. Ale chyba nie był zły.

Mierzy 3,995 m. To trochę mniej od City (4,2 metra), można jednak uznać, że mówimy tu o dalekim krewnym, a może nawet następcy. Stylistyka małych sedanów, jak widać, przez lata nabrała nieco ogłady, wciąż jednak trudno tu o cuda. Nie oczekujmy wspaniałych proporcji.

Amaze napędza motor o pojemności 1.2 i całkiem słusznej mocy 90 KM. Moment obrotowy to 110 Nm przy 4800 obrotów na minutę. Do wyboru: pięciobiegowa skrzynia ręczna albo CVT. Bagażnik ma sporą pojemność. To 416 litrów.

Honda Amaze może się podobać w środku - przynajmniej na zdjęciach, wszystko wygląda jak miniatura kokpitu Civica, który jest ładny i bardzo funkcjonalny. Na żywo plastiki pewnie nie są takie ładne, ale wciąż nie przewiduję tu tragedii.

Podobać się może także cena - zaczyna się od równowartości 38 000 zł, choć należy pamiętać o indyjskich normach bezpieczeństwa, wyposażeniu obowiązkowym i podatkach. Mimo wszystko, gdy patrzę na Amaze, cieszę się, że ten etap w rozwoju rynku i społeczeństwa mamy już za sobą. Dziś podobają nam się już lepsze wozy - i patrząc po statystykach sprzedaży, w których miejsca 6., 7. i 8. za 2023 roku należą do Audi, BMW i Mercedesa, chyba nas na nie stać.