Dostałem Alfę Romeo 75. Ta się przynajmniej nie zepsuje
Tradycja otrzymania “kwiatka” w podziękowaniu jest zapewne starsza od ludzkości. Rolę suweniru, przeważnie zależnie od płci obdarowanej osoby, pełni zazwyczaj bukiet kwiatów lub butelka procentowego trunku. Ja natomiast otrzymałem od jednego z kursantów Alfę Romeo 75 w skali 1/24.
Przyznaję, w swoim etatowym zawodzie instruktora nauki jazdy rzadko dostaję upominek w ramach wyrazu wdzięczności i uznania za poprowadzenie kursu od A do Z. Niemniej, zdarzyło mi się co najmniej kilka razy otrzymać butelkę alkoholu lub po prostu tabliczkę czekolady. Jest to miłe, nie będę ściemniał. Ale że jeden z moich podopiecznych w ramach podziękowania podaruje mi model w skali Alfy Romeo 75, to się nie spodziewałem.
Młody człowiek złapał bakcyla.
Jak w ogóle do tego doszło? Młody właściwie od samego początku zaczął przejawiać zainteresowanie motoryzacją, chociaż na pierwsze zajęcia przyszedł kompletnie “zielony”. Nigdy nie siedział za kierownicą, nigdy się tematem specjalnie nie interesował, a na kurs przyszedł, bo uznał, że tak po prostu wypada. Szybko jednak okazało się, że chłopak ma do tego dryg - zarówno od strony praktycznej, technicznej, jak i historycznej.
Ta ostatnia ujawniła się po tym, kiedy zauważył, jakimi autami przyjeżdżam do pracy. Ok, nie są to żadne rarytasy za kwadryliony pieniędzy, ale nie da się ukryć faktu, że na parkingu się wyróżniają. Widać, że to stare wozy, nieaktualne od przynajmniej 30 lat. Uczeń zaczął mi zadawać mnóstwo pytań: jak się jeździ takim wiekowym pojazdem, czy brak jakichkolwiek systemów bezpieczeństwa to duży kłopot, jak z serwisowaniem i dostępnością części zamiennych, jak z robieniem dużych przebiegów, jak z ubezpieczeniem, itd. Ani razu zaś nie padło zapytanie o wątek biznesowy - od początku i przez cały czas chodziło o potencjalne użytkowanie takiego pojazdu w przyszłości.
Samochód zamiast butelki whisky albo bukietu kwiatów.
Oczywiście, nie mogło zabraknąć nieuniknionego pytania o ulubiony i wymarzony samochód, jaki chciałbym kiedyś mieć. Trudne się wylosowało, bo lista zachcianek jest długa i zróżnicowana, ale ostatecznie stanęło na Alfie Romeo 75 - wozie, gdzie serce zdecydowanie wygrywa nad rozumem i ekonomią.
Temat później w mojej głowie zupełnie się rozmył, aż tu nagle, na ostatnich zajęciach, z plecaka wyjeżdża ONA - w ramach wdzięczności za wyszkolenie i zaszczepienie zainteresowania motoryzacją, czego młody całkowicie się nie spodziewał, dopóki nie wsiadł za kierownicę i nie zaczął samodzielnie jeździć.
Sama Alfa Romeo to model w skali 1/24 legendarnej firmy Bburago.
Konkretny model został przedstawiony w wersji rajdowej Grupy A, w pomarańczowym malowaniu Jaegermeister. Tym większego zaangażowania wymagało zdobycie tego przedmiotu, ponieważ nie jest on produktem nowym, a archiwalnym - zdecydowanie nie jest to pierwsza lepsza sztuka z przypadkowego sklepu modelarskiego. Nie udało mi się ustalić dokładnego rocznika, lecz z lektury skróconej oferty dostępnych modeli Bburago wymienionych na opakowaniu wynika, że najprawdopodobniej może być to 1995 rok - najmłodsze odwzorowane auto pochodzi z tego właśnie roku, a jest to Ferrari F50.
Jak widać, graciarstwo i zainteresowanie młodych klasykami nie wyginęło - trzeba tylko wyławiać takie przypadki z oceanu ludzi obojętnych. Taki prezent bez okazji bardzo mnie poruszył, a młodociany przyszły kierowca zapewne niebawem zostanie stałym bywalcem imprez klasyków.
