Znamy cenę dwulitrowej Toyoty C-HR. Od 123 900 zł w górę. To najsensowniejsza odmiana

C-HR, jak pewnie nie pamiętacie, to skrót od Coupe-High Rider, czyli coupe z dużym prześwitem. Gdzie ten crossover jest coupe, to ja nie wiem, ale jedno jest pewne – od coupe oczekuje się dobrych osiągów. Z tym był do tej pory problem, bo zarówno wariant 1.2 turbo z manualną skrzynią biegów, jak i hybryda 1.8 potrzebowały ok. 11 sekund na osiągnięcie 100 km/h. Oczywiście takie osiągi są wystarczające, ale pozostawały w pewnym dysonansie do wyglądu tego bestsellerowego auta.

Toyota postanowiła więc doposażyć C-HRa po lifcie w nowy układ napędowy 2.0 Dynamic Force, czyli silnik benzynowy z bezpośrednim wtryskiem paliwa plus napęd elektryczny, łącznie rozwijający 184 KM i umożliwiający rozpędzenie się do setki w 8,2 s. To odważny ruch, biorąc pod uwagę, że według danych fabrycznych emisja CO2 wynosi 120-128 g/km, czyli znacznie powyżej obowiązującego od przyszłego roku limitu 95 g/km (można go przekraczać, liczy się średnia dla całej gamy). Oczywiście C-HR 2.0 ma skrzynię e-CVT jak wszystkie hybrydy, a napęd tylko na przednią oś. Na temat stylistyki C-HRa i efektów liftingu nie będę się tu wypowiadał, bo wszyscy wiemy jak jest – ten wóz sprzedaje się lepiej niż piwo w Żabce w sobotę wieczór, a dziesiątki tysięcy klientów nie mogą się mylić. Chodźmy od razu do cennika.

Tyle życzy sobie importer za szybkiego C-HRa. Można oczywiście zdecydować się na wariant 1.2 Turbo, kosztuje w bazie tylko 94 900 zł, ale nie ma to sensu, bo trzeba zmieniać biegi z ręki. Najtańszy wariant hybrydowy wyceniono w promocji na 103 900 zł, tyle że mowa tu o ubogiej wersji Comfort. W tej opcji wyposażenia nie kupimy 2.0 Dynamic Force – trzeba dopłacić do Style. Wtedy 1.8 Hybrid drożeje do 108 900 zł i wchodzi 2.0 właśnie za 123 900 zł. Piętnaście tysięcy zeta różnicy wydaje się bardzo wygórowaną dopłatą, ale weźmy pod uwagę że mowa o samochodzie mocniejszym o 62 KM (!), o zupełnie innej charakterystyce jazdy. Jeździłem Corollą z 2.0 Dynamic Force i przez moment wydawało mi się, że ten wóz nie jest szybki (bo nie ma wgniatającego w fotel momentu obrotowego), ale kiedy popatrzy się na prędkościomierz, widać że nazwa Dynamic dobrze tu pasuje.

Ciekawy ruch, bo druga od dołu odmiana Style ma już absolutnie wszystko, czego potrzeba. Różnice między kolejnymi, coraz droższymi poziomami wyposażenia nie uzasadniają różnic w cenach. W wersji Style C-HR ma:

I masę innych rzeczy. A ponadto w obecnym cenniku nawigacja Toyota Touch & Go z 3-letnią aktualizacją map jest za darmo. Najdroższy wariant to Premiere Edition za 137 900 zł ze skórzaną tapicerką. Już ja znam te współczesne skórzane tapicerki. Dajcie spokój i bierzcie ten wariant Style, bo on ma wszystko czego potrzebujecie. Aha, jeszcze kolor – no tutaj producent przewiduje, że w najdroższych wersjach najbardziej atrakcyjne barwy nadwozia nie wymagają dopłaty, ale i tak nie warto się o to bić, bo za 2500 zł mamy elegancki niebieski Nebula Blue. Ma on 2 zalety: po pierwsze nie jest biały, a po drugie nie jest srebrny.

Powstaje pytanie, kto jest rywalem C-HR-a w najmocniejszej wersji. Przyjmijmy, że musi być crossoverem o długości ok. 4,4 m i mocy co najmniej 180 KM. Proszę, oto Volkswagen T-Roc z silnikiem 2.0 TSI 190 KM i skrzynią DSG kosztuje 118 490 zł w wersji Advance (też drugiej od dołu) i wydaje się, że to świetna oferta, ale potem zaczynamy doliczać to, co Toyota ma w standardzie, czyli chociażby klimatronik i nawigację, i nagle lądujemy w okolicach 130 tys. zł.

Tańsze jest Renault Kadjar, ale ma tylko 160 KM – kosztuje od 106 900 zł i występuje tylko w najwyższej wersji wyposażenia Intens. Podobną mocą, bo 163 KM, może pochwalić się Mitsubishi Eclipse Cross, które w konfiguracji ze skrzynią CVT startuje z poziomu 101 tys. zł, a bogatsza odmiana Intense została wyceniona na 110 tys. zł. Wysoko ceni się Opel Grandland X z silnikiem 1.6 Turbo 180 KM i 8-biegowym automatem – nie ma nic poniżej 132 700 zł.

...trudno nie zwrócić uwagi na to, że wszystkie konkurencyjne auta, jakie przedstawiłem powyżej, z łatwością wciągną 10 l/100 km w ruchu miejskim, bo takie są realia nowoczesnych silników turbo. Podczas gdy C-HR z dwulitrową hybrydą zadowoli się pewnie zużyciem typu 5,8-6,0 l/100 km także w mieście. Ponadto na rynku wtórnym ludzie wyrywają sobie używane Toyoty, czego o Oplu, Renault i Mitsubishi powiedzieć się nie da. Wygląda na to, że to świetna oferta, jeśli akceptujesz wygląd C-HRa. Ja zatem spasuję, lubię Toyoty, ale wolę jak są nudne.