Nowe, tureckie dostawczaki już do kupienia w Czechach. Tak naprawdę są rosyjskim sposobem na obejście unijnych sankcji

Jako pierwsi w Polsce o samochodach Tenax napisał serwis dostawczakiem.pl. Jest to niedawno powstała marka samochodów z Turcji, która na rynku po raz pierwszy pojawiła się w ubiegłym roku. Jest tylko z nią mały problem - w swojej „tureckości” daleko mu do kebabu, a znacznie bliżej do czebureków.

Na pierwszy rzut oka, to niczym niewyróżniający się samochód dostawczy. Ot, zwykły, może tylko wyglądający lekko nieświeżo wóz do roboty. Dostępne są cztery wersje nadwozia - skrzyniowy C35, skrzyniowy z podwójną kabiną C35D (obydwa także dostępne w wersji pod zabudowę), a także zabudowane V35 z jednym rzędem siedzeń i V35D z dwoma. V35 jest dostępny w trzech różnych odmianach wysokości i trzech długości, z których największa może się pochwalić ładownią o pojemności 13,5 m3.

Jeśli chodzi o jednostki napędowe, to klienci nie mają swobody wyboru. Pod maską znajdziemy tylko jeden turbodoładowany silnik wysokoprężny amerykańskiej marki Cummins o pojemności 2.8 l, rozwijający moc 170 KM i moment obrotowy 360 Nm. Wg deklaracji producenta, spełnia on normę Euro 6e. Moc przenoszona jest na tylne koła, lecz w standardzie Tenax jest wyposażany w 100-proc. blokadę mechanizmu różnicowego.

Nikogo pewnie nie zdziwi fakt, że zaletą tureckich dostawczaków jest cena - zaczyna się ona od 717 tys. koron bez VAT (119,5 tys. zł) za model C35. Dla porównania; ceny Fiata Ducato w podobnej wersji w Czechach zaczynają się od 740 tys. koron bez VAT - może to niewiele więcej, lecz w przypadku podstawowej wersji trzeba się zadowolić najmniejszym silnikiem 2.2 Multijet, rozwijającym 120 KM, czyli aż o 50 KM mniej, niż Cummins w Tenaxie. Do tego, turecki pojazd otrzymuje w standardzie całkiem niezłe wyposażenie - system informacjyjno-rozrywkowy z 7-calowym ekranem dotykowym, klimatyzację, czy elektrycznie otwierane szyby. Na razie Tenaxy są dostępne jedynie w Turcji i w Czechach, choć eksport na inne rynki UE (być może i do Polski) nie jest wykluczony.

Tenax po bliższym przyjrzeniu okazuje się wcale nie być samochodem skonstruowanym w Turcji. Jest on identyczny z rosyjskim GAZel' NN (new next) - dla ułatwienia nazwijmy go po prostu Gazelą. Z wyglądu Tenax nie różni się dosłownie niczym - nawet nowy znaczek z napisem „Tenax” ma identyczny kształt co logo Gazeli.

Sama Gazela to najpopularniejszy samochód dostawczy w Rosji, produkowany w czwartej już generacji od 2021 r. Pierwsza pojawiła się w 1994 r. i zawsze była produkowana w Niżnym Nowogrodzie przez zakłady GAZ - czyli te same, co niegdyś wytwarzały Wołgę, choć z czasem zaczął się ich montaż także w Azerbejdżanie, Białorusi, czy właśnie Turcji. Gazele różnych generacji były nawet oferowane w Polsce, a polski importer montował w modelach drugiej generacji wysokoprężne silniki Andoria produkowane w Andrychowie.

Więcej o samochodach dostawczych przeczytasz tutaj:

Producent podaje, że jego pojazdy są produkowane w Turcji. Niezłe z nich kłamczuszki - zakłady których adres jest wskazany w danych kontaktowych producenta, są zdecydowanie za małe, żeby mogła w nich odbywać się pełna, seryjna produkcja samochodów, a wystarczą co najwyżej na podstawowy montaż. Sami zresztą możecie to ocenić, gdyż fabryka w niewielkiej miejscowości Söğütlü została uchwycona przez samochód Google i zobaczycie ją tutaj. Do tego, zdjęcia na Google pochodzące jeszcze z czerwca 2023 r. ukazują poprzednią nazwę fabryki, która po przetłumaczeniu brzmi „Zakład montażu pojazdów użytkowych GAZ”, a stojące przed nią samochody opatrzone są charakterystycznym emblematem z jeleniem.

Jak to możliwe, że półtora roczne zdjęcia już są nieaktualne? A no możliwe, bo powstanie marki Tenax to bardzo świeża sprawa. Przedstawicielstwo tej marki w Czechach zostało otwarte we wrześniu 2024 r., zaś oficjalny, turecki profil marki na platformie Facebook powstał... w tym samym roku, tyle że w maju. Najwyraźniej ktoś musiał doznać nagłego olśnienia, które bardzo szybko chciał wcielić w życie. Zrobiono zatem wszystko tak szybko jak tylko się dało, o czym świadczy chociażby logo, wyglądające jak wymyślone w co najwyżej trzy minuty.

A zatem, malutka jak na realia motoryzacyjne, turecka firemka, z malutką fabryką, oficjalnie bez niczyjego wsparcia, niemal w tym samym momencie ogłasza swoje istnienie, rozpoczyna produkcję, a zaraz potem eksport do państwa w Unii Europejskiej. Jest to oczywiście mało elegancki sposób na ominięcie unijnych sankcji - formalnie przecież producentem jest Tenax Otomotiv z siedzibą w mieście Söğütlü w Turcji. Zaraz, co? Jacy Rosjanie? A dajcie już spokój.