Jest kolejny przełom w pracach nad półprzewodnikowymi akumulatorami solid-state. Który to już?

Jeśli nie znaliście dotąd firmy QuantumScape - nie szkodzi, bo nie ma ona nadzwyczaj bogatej historii. Nie jest to też jednak pierwszy-lepszy start-up z brzegu, ponieważ jednym z założycieli tego istniejącego od 10 lat przedsiębiorstwa jest Jagdeep Singh - który, tak się składa, jest także współzałożycielem Infinera Corporation, czyli dużej firmy z branży telekomunikacyjnej.

I właśnie QuantumScape podało do wiadomości publicznej informację, że jesteśmy (no dobra - oni są) bliżej niż kiedykolwiek wprowadzenia do produkcji nowego typu akumulatorów do aut elektrycznych. Mowa o akumulatorach półprzewodnikowych, niekorzystających z ciekłego elektrolitu i zbudowanych m.in. z elementów ceramicznych i polimerowych.

Łooo, a czegóż to oni nie obiecują... Pojemność przekraczająca 80 proc. pojemności nominalnej po 800-krotnym ładowaniu? Tak. Szybkie ładowanie w 15 minut od 0 do 80 proc. pojemności? Oczywiście. Większą gęstość energii, pozwalającą na budowę mniejszych akumulatorów? No jasne.

Nie wiem. To nie jest może jakiś ogromny problem, bo ja nie zajmuję się zawodowo budową akumulatorów do samochodów elektrycznych, ale problem w tym, że termin, który narzuciło sobie samo QuantumScape - czyli 2025 r. - nie musi wcale oznaczać (i jestem niemal całkowicie przekonany, że nie oznacza), że wtedy na rynku pojawi się jakieś auto korzystające z tego rozwiązania. Co skróciłbym do stwierdzenia, że firma ta ma w tym zakresie podobną wiedzę jak ja - czyli też nie wie. No dobrze, a dlaczego? Z co najmniej dwóch powodów.

Po pierwsze, o kolejnych przełomach w pracach nad akumulatorami półprzewodnikowymi słyszymy od lat. Zapowiedziało je już kilku producentów (w tym choćby Samsung), ale nadal nikt nie jest w stanie ich produkować. Toyota obiecuje taki termin jak Amerykanie, czyli 2025 r. - ale nadal nie ma mowy o seryjnej produkcji modułów opracowywanych wspólnie z Panasonikiem.

Po drugie, testowane przez QuantumScape prototypy to zaledwie pojedyncze warstwy cel akumulatorów, podczas gdy gotowy akumulator takich warstw powinien mieć - cytując MIT Technology Review - tuziny. To trochę tak, jakby wyniki uzyskiwane dla jednej cegły odnosić do całego budynku z takich cegieł zbudowanego.

No i po trzecie (no co... pisałem przecież, że „z co najmniej dwóch powodów”), cały czas trwają przymiarki do stworzenia procesu produkcyjnego, którego produkty nie będą się nadawać w większości na śmietnik. W zasadzie to właśnie to jest jednym z największych i najtrudniejszych do pozbycia się problemów.

Tak. Tak, z pewnością. A jeszcze w tym samym roku na drogi wyjadą z salonów gotowe Izery, oczywiście z akumulatorami półprzewodnikowymi od QuantumScape. Co może pójść nie tak?