Idzie lato. Trzeba kupić Fiata 125p z klimatyzacją. Akurat jeden taki wrasta w Ta...

Produkcja Fiata 125p w Polsce została podjęta głównie po to, by pozyskać atrakcyjny produkt o dużym potencjale eksportowym. O ile Fiat nie chciał widzieć tańszego modelu „p” na kluczowych rynkach europejskich, o tyle nie było żadnego problemu z wysyłaniem go daleko poza Europę, do tzw. wówczas krajów egzotycznych. Polski Fiat 125p trafiał do 80 krajów świata, w tym do Kuwejtu, Ekwadoru, Ghany czy Tajlandii. Oczywiście w wersji tajskiej otrzymał kierownicę po prawej stronie.

Tamtejszy klimat jest łagodny dla blachy, bo nie ma zim i solenia dróg, można więc było przypuszczać, że gdzieś jeszcze jakieś produkty FSO gniją sobie w tajskich krzakach. Teraz przypuszczenia potwierdziły się, ponieważ na grupie Rotten Cars pojawiły się zdjęcia Fiata 125p dekomponującego w Hua Hin. Ich autorem jest Andy On Tour.

Hua Hin leży w zachodniej części Tajlandii, chociaż przez ukształtowanie Zatoki Tajlandzkiej, morze oblewa je od wschodu. Duży Fiat też sobie leży i miewa się całkiem nieźle. Choć chyba kryje kilka tajemnic.

Silnik z wierzchu wygląda nawet na oryginalny. Chociaż alternator z pewnością jest przeniesiony i pochodzi od innego auta, podobnie jak podwójny wentylator. Jeszcze bardziej zaskakuje mnie przeniesienie serwa hamulcowego na prawą stronę, ale to zapewne był standardowy zabieg w samochodach z kierownicą z prawej. Japończycy dla odmiany stosowali cięgna idące przez całą szerokość samochodu – tak na przykład jest w Mitsubishi i Hondach. W przypadku Fiata znalazłem potwierdzenie, że w autach z kierownicą po prawej, również pompa hamulcowa była przeniesiona – chociażby w modelu 1500.

Znaczy chyba ma, bo pod maską nie widzę kompresora ani rurek od czynnika chłodzącego. Oczywiście nie musiała być ona zamontowana przez FSO i nawet tak nie wygląda. Zapewne założył ją tajski dealer, bo w tamtym klimacie bez klimatyzacji nie da się wyżyć. O ile to oczywiście pełnoprawna klimatyzacja. Z całą pewnością ma taki sterownik:

Fiata 125p wyposażono też w przydatny w tajskim klimacie wskaźnik temperatury oleju. Reszta zachowała się w stanie oryginalnym, a nawet zdążyła całkiem malowniczo zardzewieć tu i ówdzie. Przedni słupek z prawej strony zdematerializował się – to nie szkodzi, wpływ na pracę silnika jest żaden, a lżejsze auta są szybsze. Z ciekawych detali mamy wczesną kierownicę z lat 70. (chociaż to już MR75) i zamek klapy bagażnika.

Oczywiście, to jest możliwe – jeśli zna się kogoś na miejscu. Problem polega na tym, że Fiat 125p z Tajlandii jest przeokrutnym złomem. Zatem jego import do Polski mógłby się skończyć oskarżeniem o wwóz na teren UE odpadów niebezpiecznych. Spodziewam się więc, że dożyje swoich dni w Tajlandii, gdzie trafił oryginalnie i zostanie potem zmielony przez bezlitosną maszynę, którą średnio interesuje że to jedyny taki klasyk PRL zobacz. Chociaż nie wątpię, że gdzieś tam jakiś handlarz klasykami już kombinuje jak to zaimportować, a potem sprzedać za kilkadziesiąt tysięcy bogatemu kolekcjonerowi, marzącemu o posiadaniu wszystkich wersji Fiata 125p.

Ale takiej to nie będzie miał.

Zdjęcia: Andy On Tour