Dacia Duster II kontra awarie i usterki. Co się psuje w hicie sprzedaży?

Zanim przejdziemy do właściwej części tekstu, przypomnę jeszcze (lub uświadomię tym osobom, które jeszcze nie miały wcześniej okazji czytać artykułów z tej serii), że ten tekst nie jest poradnikiem kupującego. Informacji nt. komfortu, osiągów czy praktyczności tu nie znajdziecie - skupiam się tu wyłącznie na najczęściej występujących, typowych dla danego modelu usterkach, awariach, problemach i niedomaganiach. Okej, skoro to mamy wyjaśnione, to możemy startować.

Pierwsza kategoria to zaskakująco mocny punkt Dacii Duster 2. generacji (3., jeśli uwzględnimy starego Dustera bazującego na Aro 10). Źródła nie podają zbyt wielu problemów w tej kategorii - jednym z nielicznych jest słabe wyciszenie, co nawet nie jest usterką, a po prostu skutkiem przeciętnego montażu uszczelnień i skromnej ilości materiałów wygłuszających. Trzeba jednak przyznać, że uszczelki drzwi mogą czasem przeciekać, przez co do wnętrza wnika wilgoć - a to może skutkować korozją. Stosunkowo często padają bezpieczniki (co może skutkować niedogodnościami różnego typu, jak choćby niedziałającymi światłami), może paść klimatyzacja.

Poza tym Dacia Duster II stosunkowo często miewa problem polegający na pękaniu masy uszczelniającej w rowkach przy relingach dachowych. Ryzyko jest tym większe, im starsze jest auto. Producent uznał ten kłopot za wadę fabryczną i naprawiał Dustery na gwarancji.

W kabinie, oprócz wspomnianej klimatyzacji, zdarzają się: uszkodzone lub trzeszczące stelaże foteli, usterki wyposażenia elektrycznego (na czele z elektrycznie sterowanymi szybami oraz kamerami) czy np. ekranu multimediów. Nie ma co liczyć na idealne spasowanie poszczególnych elementów plastikowych, poza tym wnętrze potrafi się dość szybko zużyć wizualnie, szczególnie w autach, o które użytkownicy nie dbali.

Podobnie jak poprzednik, także i tu tylne zawieszenie może mieć postać belki skrętnej lub konstrukcji wielowahaczowej. Tę drugą stosowano w egzemplarzach wyposażonych w napęd obu osi. Żadnego nie trzeba się obawiać, jeśli już natrafi się na jakieś narzekania użytkowników dotyczące zawieszenia, to co najwyżej w kwestii niepożądanych dźwięków.

Większym problemem jest korozja. O ile karoserię zdecydowanie pod tym względem poprawiono względem poprzednika, to niepożądany gość stosunkowo często pojawia się od spodu - wskazana jest kontrola stanu podwozia przed ewentualnym zakupem auta. Co prawda w większości przypadków mówimy na razie o problemie wyłącznie natury estetycznej, ale jeśli niczego się z tym nie zrobi (tj. nie oczyści i nie zabezpieczy), to w najbliższych latach można oczekiwać, że coraz więcej Dusterów II będzie miało kłopoty z rdzą.

W Dusterze HM stosowano następujące silniki:

Wszystkie silniki są zgodne z normą emisji spalin Euro 6. Mówiąc konkretniej: 1.6 SCe i 1.2 TCe spełniają normę Euro 6, 1.0 TCe 100 (także ECO-G), 1.6 SCe LPG oraz wczesne 1.3 TCe (tj. do września 2020 r.) niezależnie od wersji mocy spełniają Euro 6d-TEMP, natomiast pozostałe jednostki, tj. produkowane od września 2020 r. (1.0 TCe 90 oraz 1.3 TCe niezależnie od wersji mocy) spełniają Euro 6d-ISC-FCM.

Za najmniej udaną jednostkę pod względem awaryjności uchodzi 1.2 TCe - nie jest to bowiem całkiem udana jednostka D4Ft, a znacznie gorsza H5Ft. Nie tylko potrafi zużywać dużo oleju, ale ma też problemy z napędem rozrządu - często w tych jednostkach psują się napinacze, rozciągają się łańcuchy rozrządu. Motor 1.2 TCe tak bardzo zaszedł za skórę wielu osobom, że pozwano nawet producenta auta.

Bez porównania lepszym wyborem jest nowszy i mocniejszy silnik 1.3 TCe (H5Ht). Jest on na tyle udany, że trudno wskazać jakieś typowe problemy, może poza odkładaniem się nagaru (co jest typowe dla każdego silnika benzynowego z bezpośrednim wtryskiem paliwa) i ewentualnym poborem oleju - ale ten ostatni problem i tak jest dalece mniejszy niż w 1.2 TCe i nie u każdego występuje.

Pod względem niezawodności bardzo dobrze prezentują się też jednostki 1.0 TCe oraz 1.6 SCe. Dustery 1.6 pomimo braku turbodoładowania są nieco dynamiczniejsze za sprawą wyższej mocy, ale jeśli komuś zależy na instalacji LPG, wbrew pozorom lepiej przy takim zasilaniu sprawdza się mniejszy silnik. 1.6 ma delikatne gniazda zaworowe i nie ma hydraulicznej regulacji luzów. I 1.0, i 1.6 mają wielopunktowy wtrysk paliwa.

Wspólnym problemem w benzyniakach, choć nie jakimś bardzo poważnym, są awarie lub niedomagania zaworu EGR.

Podobnie jak w poprzedniku, w Dusterze HM stosowano wyłącznie silnik 1.5 dCi w różnych wersjach mocy: 90, 95, 109 lub 116 KM. Odmiany 90- i 109-konna spełniają normę Euro 6, 95- oraz wczesne 116-konne spełniają Euro 6d-TEMP, a późniejsze 116-konne (od września 2020 r.) - Euro 6d-ISC-FCM.

Dobra informacja jest taka, że - podobnie jak w starszych Dusterach - także i tu jednostki 1.5 dCi są naprawdę dopracowane. W tej klasie osiągów to w zasadzie jedne z najlepszych silników wysokoprężnych na rynku, co zapewne dziwi osoby pamiętające o poważnych awariach wczesnych 1.5 dCi (np. z Renault Clio II czy Thalii), ale naprawdę tak jest. Ewentualne problemy dotyczą głównie osprzętu.

W Dacii Duster 2. generacji stosowano następujące przekładnie:

Skrzynie manualne są raczej trwałe, ale wiele osób zgłasza problemy z hałasami. Dobra wiadomość jest taka, że zwykle poza tymi hałasami nic się nie dzieje, zła - nie wiadomo co z tym zrobić. Wymiana oleju oczywiście zawsze jest na miejscu, ale nie ma co liczyć, że pomoże, gdy niepożądane dźwięki już się pojawią. Zwykle problem dotyczy wyjących łożysk - niektórym użytkownikom udało się uzyskać wymianę przekładni na gwarancji, ale nie jest to reguła. Poza tym skrzynie 6-biegowe miewają problem z powracaniem drążka na środek.

EDC pod względem niezawodności nie wyróżnia się jakoś na tle konkurencyjnych rozwiązań, ale problemy może sprawić sama diagnostyka. Zdarza się, że kody błędów nijak nie pasują do standardu OBDII.

Napęd 4WD nie jest zbyt często spotykany w Dusterach, ale jest niezawodny - nie trzeba obawiać się samochodów z napędem obu osi.

Dacia Duster II prezentuje zaskakująco dobry poziom niezawodności, o ile tylko omija się jednostkę 1.2 TCe i auta zaniedbane - o które mimo wszystko nietrudno, bo w wielu przypadkach Dustery były wykorzystywane po prostu roboczo. No i nadal odbija się tu podejście niektórych użytkowników, że skoro auto (relatywnie) tanie to nie trzeba o nie dbać. Na szczęście ofert w ogłoszeniach jest dużo - chętny znajdzie więc to, czego szuka.