Pytanie na niedzielę: czy przeprowadzanie roweru przez przejście dla pieszych powinno pozostać obowiązkowe?

Jazda na rowerze zyskuje coraz większą popularność z roku na rok. W pogodny dzień rowerzyści wręcz zalewają miasto. To sprawia, że coraz częściej dochodzi do ich konfliktów z kierowcami. Płaszczyzn niezgody jest sporo: rowerzyści są oskarżani o jeżdżenie „środkiem drogi”, a kierowcy – o wyprzedzanie ich bez zachowywania bezpiecznego odstępu. Jedni mówią o niekorzystaniu ze ścieżek rowerowych, drudzy o przejeżdżaniu przez ścieżki bez patrzenia… i tak w kółko. Zanim wszyscy nauczą się ze sobą żyć, będzie przez jakiś czas tylko gorzej.

Według kodeksu, rowerzysta, który pokonuje przejście dla pieszych, musi zejść z roweru i prowadzić go obok siebie. Oczywiście, osobną sprawą jest to, czy może znaleźć się na danym przejściu dla pieszych, będącym zwykle przedłużeniem chodnika - bo po chodniku rowerzysta może się poruszać w określonych sytuacjach, na przykład wtedy, gdy jedzie z dzieckiem albo gdy szerszy niż 2 m chodnik biegnie wzdłuż drogi, na której dozwolona prędkość jest wyższa niż 50 km/h. Obok nie może być też ścieżki rowerowej.

Widać to na przykład w filmie wklejonym poniżej (uwaga, padają tam przekleństwa). Kwestię potyczki słownej rowerzysty z kierowcą zostawię bez komentarza, podobnie jak tytuł filmu („Rowerzysta zostaje wyjaśniony” – niby gdzie?). Skupię się na samej kwestii pokonywania przejść przez rowerzystów. Moim zdaniem ten z filmu - do czasu rozpoczęcia kłótni - nie zrobił nic złego, nie pędził i zachował się odpowiednio.

Ten wpis w kodeksie powstał po to, by rowerzyści nie pojawiali się na pasach „znikąd” – czyli nie wjeżdżali na nie z wielką prędkością. O tym, jak bardzo jest to niebezpieczne, wiedzą i kierowcy i piesi. Pędzący przez jezdnię rowerzysta jest zagrożeniem i dla nich wszystkich i dla siebie samego.

W interesie rowerzysty jest więc zwolnić, albo i zejść z roweru. Takie zachowanie pozwala uniknąć zagrożenia i zbędnego zamętu.

Każdy, kto choć raz wybrał się na niedzielną przejażdżkę wie, jak dokuczliwe może być ciągłe schodzenie i wchodzenie na rower na każdym przejściu dla pieszych. Pół biedy, gdy jedziemy na miejskim modelu z wygodną ramą. Fani modeli szosowych, jeżdżący w specjalnych butach przyczepionych do pedałów, muszą mieć naprawdę ciężko. Nie dziwię im się, że wolą po prostu przejechać przez pasy albo w ogóle nie wjeżdżać na chodnik.

Czy można legalnie przechodzić (albo przejeżdżać?) po przejściu dla pieszych bez schodzenia z roweru, odpychając się nogami? Zdania są podzielone nawet na forach prawniczych. Niektórzy twierdzą, że rower, w którym nikt nie naciska pedałów, tylko traktuje go jak hulajnogę, przestaje być pojazdem, a rowerzysta przestaje być rowerzystą i staje się pieszym. Może więc w ten sposób pokonywać zebrę.

Niestety, zdarza się, że niektórzy rowerzyści korzystający z tego sposobu, zostają ukarani mandatem. Funkcjonariusze wymierzają karę w wysokości stu złotych, powołując się na to, że przepis wymaga „zejścia z pojazdu”.

Uregulowanie tej kwestii i jednoznaczne pozwolenie na odpychanie się na rowerze uważam za rozsądny pomysł, który może sprawić, że rowerzyści częściej będą się do niego stosować i zwalniać na przejściu – a przecież chodzi wyłącznie o to, a nie o to, by utrudniać im życie i jazdę.

Jakie jest w takim razie pytanie na niedzielę? Jest ich nawet kilka:
- co sądzicie o tej koncepcji?
- czy stosujecie się do przepisu, który nakazuje przeprowadzanie roweru przez przejście dla pieszych?
- i jak jeszcze można poprawić bezpieczeństwo rowerzystów, pieszych i kierowców? Nieśmiało wspomnę coś o jakimś pomyśle na ograniczenie prędkości rowerzystów na przejazdach...