Oto najtańsze nowe samochody z automatem. Oferują miejską wygodę i ślimacze osiągi

Na początek opinia - automatyczna przekładnia w małym, miejskim samochodzie, ma jak najwięcej sensu. Ba, nawet więcej niż w większym aucie, którym regularnie jeździmy w trasy (po co innego duże auto?). W końcu to w mieście cały czas rusza się i zatrzymuje, redukuje bieg i wrzuca wyższy. A w trasie? W trasie wjeżdżamy na autostradę, drogę szybkiego ruchu czy krajówkę, wrzucamy piątkę, szóstkę, czy co tam mamy i jazda. Jeśli ruch dopisze i nie ciśniemy jak szaleni, to kolejna zmiana biegów będzie dopiero przy zjeździe do miejsca docelowego albo w jego okolicach.

Z jakiegoś jednak powodu (czytaj: finansowego) wyszło jednak tak, że to w dużych autach automaty są standardem, a w małych, które godzinami kręcą się po mieście, biegi trzeba już zmieniać ręcznie. Chociaż na szczęście nie wszystkie modele zmuszają nas do regularnego sięgania do lewarka. Oto propozycje z automatyczną skrzynią biegów w realistycznych cenach.

Prawdopodobnie najtańszy - przynajmniej cennikowo - samochód w Polsce oferowany z jakąś formą automatycznej przekładni. Standardowo auto kosztuje w najtańszej wersji 39 990 zł, ale jeśli chcemy mieć zautomatyzowaną przekładnię - musimy dopłacić minimum 10 000 zł. Minimum, bo można sobie zamówić np. Picanto X Line za 66 490 zł.

Wracając jednak do najtańszej automatycznej wersji, która nas interesuje. Za zmianę przełożeń odpowiadać będzie pięciobiegowa, zautomatyzowana skrzynia biegów, a do wyboru mamy cały jeden silnik - 1.2 DPI o mocy 84 KM. Na plus - cztery cylindry. Na minus - osiągi, a właściwie ich brak. O ile bowiem wersja z manualną przekładnią na sprint do setki potrzebuje 12,5 s, o tyle z przekładnią zautomatyzowaną proces ten zajmie nam... 15,7 s. Do sklepu czy pracy pewnie można się jakoś dotoczyć, chyba że planujemy tam jechać jakąś autostradową obwodnicą - wtedy pewnie będzie problem. Co potencjalnie istotne - wersja zautomatyzowana nie powinna, przynajmniej teoretycznie, palić dużo więcej niż manualna.

Wyposażenie? Jest. Tzn. są poduszki powietrzne, elektrycznie sterowane szyby z przodu i z tyłu, elektrycznie sterowane lusterka z podgrzewaniem, centralny zamek, regulacja wysokości fotela kierowcy, czujnik zmierzchu, regulacja kolumny kierownicy i pakiet Smart, czyli manualna klimatyzacja, Bluetooth i radio DAB. Przy czym pakiet Smart dostajemy przy zautomatyzowanej przekładni za darmo - inaczej trzeba byłoby zapłacić 3500 zł, więc część inwestycji się zwraca.

I pyk, druga pozycja na liście i już przekroczyliśmy 50 000 zł. Od razu uprzedzam - dojdziemy do niecałych 60 000 zł i koniec zabawy, bo to już nie spełnia kryterium tanie. Nawet tego współczesnego.

Aygo, które nie zmusza nas do ręcznej zmiany biegów, też dostępne jest tylko w jednej konfiguracji - z 1.0 VVT-i o mocy 72 KM i automatyczną przekładnią x-shift o 5 przełożeniach. Przy czym ponownie mamy do czynienia ze zautomatyzowaną przekładnią manualną, a nie prawdziwym automatem. Znajdziemy tu jednak automatowy kickdown i opcję manualnej zmiany przełożeń.

Cena? W najtańszej wersji x-play - 51 200 zł, przy czym zgodnie z cennikiem promocyjnym rozmowy w salonie rozpoczną się od 48 200 zł. Jeśli chcemy zaszaleć, to jest jeszcze Selection x-cite i JBL Edition (63 600 zł przed rabatem), ale raczej nie chcemy szastać gotówką.

Co w standardzie? Chociażby automatyczny ogranicznik prędkości (bardzo się przyda), 15-calowe felgi stalowe, elektryczne lusterka zewnętrzne z podgrzewaniem, centralny zamek ze zdalnym sterowaniem i kierownica obszyta skórą. Do wyboru są też trzy pakiety, ale miało być tanio, więc je zignorujemy. Manualna klimatyzacja i tak jest w standardzie, więc wiele więcej nie potrzeba.

Jeśli natomiast chodzi o osiągi, to tak - w zasadzie ich nie ma. Aygo x-shift jest tylko odrobinę szybsze od Picanto i do setki rozpędza się w 15,2 s. Za to nie powinna zbyt wiele palić (okolice 5,5 l na 100 km).

Dwa lata temu (niedługo w sumie trzy) i10 otwierał podobne zestawienie, z ceną zaczynającą się od promocyjnych 39 900 zł. Teraz trzeba niestety wydać znacznie więcej - nawet w cenniku promocyjnym dla roku produkcji 2020 i10 z AMT zaczyna się od 50 400 zł. Teraz, pomijając promocje, bez 55 800 zł (52 800 zł po obniżce) nie ma nawet co podchodzić.

O dziwo do wyboru są dwa silniki. Zautomatywaną, 5-biegową przekładnię manualną można połączyć albo z trzycylindrowym 1.0 MPI o mocy 67 KM, albo z 1.2 MPI 84 KM, czyli tak jak w Picanto. i10 z 1.0 MPI pod maską jest przy tym prawdopodobnie jednym z najwolniejszych samochodów dostępnych obecnie na rynku - do setki rozpędza się w, proszę o werble, 17,8 s. Nawet nie wiedziałem, że robią jeszcze takie auta.

Wyposażenie? Centralny zamek, tempomat (?), manualna klimatyzacja, komputer pokładowy, 14-calowe felgi stalowe, poduszki bezpieczeństwa, trochę systemów bezpieczeństwa, Bluetooth i wielofunkcyjna kierownica. Razem z pakietem Tech (2600 zł) można mieć nawet CarPlaya i Android Auto.

Tak, dalej go produkują. I jak najbardziej można go kupić z automatyczną przekładnią, przy czym nie jest to ani tradycyjny automat, ani zautomatyzowany manual - to bezstopniowe CVT. I chyba wolałbym je od robota zmieniającego biegi za mnie w manualnej przekładni.

Najtańszym wariantem Space Stara, który można mieć z CVT, jest Invite - z Bluetoothem, sterowaniem z kierownicy, podgrzewanymi lusterkami zewnętrznymi, elektrycznie sterowanymi szybami z przodu i z tyłu, a także kilkoma innymi gadżetami.

Osiągi? Ponownie - żadne. 15,8 s do setki, przy czym nie jest to jakoś dramatycznie gorszy wynik niż w wersji z manualną przekładnią (14,1 s), więc może nie ma czego żałować.

Największe auto z tego zestawienia, podchodzące już pod niektórymi względami pod segment kompaktowy. Cena? Trzeba niestety sięgnąć aż po wersję Comfort za 50 400 zł i jeszcze dopłacić do TCe 90 z bezstopniowym X-Tronikiem. Dostajemy więc względnie duże auto, z silnikiem 1.0 i CVT, to przekłada się na niezbyt imponujące przyspieszenie do setki - 14,2 s. Ależ bym oglądał drag race'y wszystkich modeli z tego zestawienia. Godzinami - dosłownie.

W kwestii wyposażenia - jest w porządku. Mamy manualną klimatyzację, Bluetooth, ekran 8" z klonowaniem ekranu smartfona, elektrycznie sterowane boczne lusterka i... korby z tyłu, chyba że dopłacimy 350 zł. Ciekawostka: najbiedniejsza wersja Sandero ma elektrycznie sterowaną wyłącznie szybę po stronie kierowcy. W 2021 roku!

Trzy lata temu było tutaj zdecydowanie więcej aut - większość była też tańsza. Przykładowo za mniej niż 60 000 zł można było kupić Hyundaia i20 z automatem. Teraz? Nową wersję można oczywiście kupić z automatyczną przekładnią, ale jest to 7-stopniowa przekładnia dwusprzęgłowa, a najtańsze takie i20 kosztuje teraz 70 500 zł - i to w promocji. Tak samo nie upolujemy już raczej tanio Corsy z automatem. Fabia z DSG - w odmianie kombi i Classic jednocześnie - to też jakieś 70 000 zł.

Mazda 2? Było trochę ponad 60 000 zł, jest... 84 400 zł (co tu się stało)? Kia Rio? Przekroczyła już 60 000 zł w najtańszej wersji. Suzuki Swift (teraz hybryda) - też ponad 60 500 zł (chociaż w promocji - 58 500 zł).

Najgorsze, że w sumie rynek nie ma wiele do zaoferowania w zastępstwie tych znikających modeli. Idealne wydawałyby się samochody elektryczne, które biegów po prostu nie muszą mieć (chociaż coś tam mogą), ale ich po prostu w tym segmencie cenowym nie ma. Citroen Ami? Jest cudowny, ale nie ma go w Polsce. Dacia Spring? Niech ją sobie kupują wypożyczalnie - szczególnie za te prawie 90 000 zł (?!).

Czyli wniosek jest prosty - jak ktoś chce się turlać po mieście i nie machać lewarkiem, to musi kupić takie np. BMW X5. Logiczne.

Właściwie to samo - cudów nie ma. Jest Aygo, jest Suzuki Swift, jest Hyundai i10, Space Star i... to by było właściwie na tyle. Przy czym nie róbcie sobie nadziei - wybór takich aut np. na Otomoto jest niesamowicie ograniczony. Przy budżecie do 60 000 zł mamy do wyboru 45 ofert, z czego część to jakieś najmy z podaną ceną z czapy (np. BMW serii 3, gdzie 56 000 zł to raczej suma rat) albo mikrosamochody pokroju Aixama i podobne.

Albo więc wszystkie maluchy z automatami natychmiast znajdują klientów, albo klientów na nie po prostu nie ma, więc nie ma co składować niepotrzebnych egzemplarzy. Chyba nie wahałbym się długo przy wskazywaniu prawidłowej odpowiedzi z tych dwóch...