Poniedziałkowy przegląd ofert: sprzedam Opla

Ostatnio widziałem na ulicy niezardzewiałego, jadącego Opla Astrę F, trzydrzwiowego hatchbacka z pomarańczowymi kierunkowskazami. I pomyślałem sobie „borze, ale piękny youngtimer”. Auto mogło być z lat 1991-1994 i miało polskie tablice z flagą. Postanowiłem więc zrobić przegląd ofert z Oplem Astrą F: czy można go jeszcze kupić, za ile, i czy w ogóle warto się tym interesować.

Czy warto się interesować starym, używanym Oplem? Pytanie wydaje się retoryczne, a jednak każdy przejaw ludzkiej aktywności znajdzie swoich miłośników. Ludzie zbierają stare popielniczki albo restaurują meble z PRL, więc i na Astrę F jako youngtimera znajdzie się amator.

Pobieżny przegląd ofert pozwala sobie zdać sprawę, w jakiej sytuacji się znajdujemy. Na 8200 Opli Astra wystawionych na OLX, tylko ok. 150 aut to Astra F. Czyli mniej więcej jedno na 50 ogłoszeń z kategorii Opel Astra dotyczy pierwszej generacji. A przecież kiedyś był to jeden z najpopularniejszych samochodów w Polsce. Nie ma bardziej polskiego zestawu motoryzacyjnego spod bloku w latach 90. niż Maluch, Cinquecento. Punto I, Felicia i właśnie Opel Astra. Ceny zaczynają się – jakżeby inaczej – od 500 zł, kończą na jedenastu tysiącach PLN. Jedenaście kafli za Astrę jedynkę? Nie uprzedzajmy faktów!

To jeden z niewielu samochodów, który można realnie kupić w stanie jeżdżącym za mniej niż 1000 zł. Olieksiej sprzedaje Astrę za 500 zł z uszkodzonym aparatem zapłonowym, koszt naprawy 200 zł. To 40% wartości pojazdu, opanujcie się kolego, przecież taki aparat pewnie można znaleźć o wiele taniej na złomie. Zaledwie 900 zł za Astrę żąda pan Kamil, auto jest gotowe do jazdy. U Pawła wywaliło uszczelkę pod głowicą, ale nie należy z tego robić zagadnienia, bo auto jeździ normalnie, a kosztuje tylko 600 zł. Za trzycyfrową cenę można mieć nawet kombi, niestety z dieslem. Zafascynowała mnie „pompa wspomagania już bez paska”. Rzeczywiście, znalazłem że dla diesla Isuzu 1.7 TD występowały dwa rodzaje pomp: z paskiem i bez, tyle że obie kosztują tyle samo – 300 zł – więc co za różnica? Jest też benzynowy hatchback za parę stów, przegląd wyszedł, ale może jakiś diagnosta się ulituje. No i to silnik 1.6, a nie 1.4. Powyżej już trafiamy na auta w cenach czterocyfrowych.

Tyle mniej więcej chcemy wydać, jeśli szukamy Opla Astry. Nadwozie – każde, byle pięciodrzwiowe. Silnik – benzynowy z gazem. Profil klienta – młody mężczyzna, często cudzoziemiec. To, że takie auta stanowią miks wersji przedliftowej i poliftowej, nikomu nie przeszkadza. Śmieszne jest oferowanie niesprawnej Astry w cenie sprawnej, czy sprzedający nie wie po ile to chodzi?

Od 1400 zł zaczynają się wersje kombi. Wiadomo, że są droższe, bo i bardziej praktyczne. Spokojnie da się już prowadzić tym drobny biznes. Zwłaszcza w mieście Hrubieszów, mieście seksu i biznesu. Ciekawy jest egzemplarz opisywany jako „ratujmy klasyki”, moim zdaniem jest to raczej przejaw tuningu z epoki – może i też wart uratowania. Za jedyne 1450 zł można kupić furę od pierwszego właściciela, na czarnych blachach KAO. Głupi kaowiec – napisał ktoś w damskiej toalecie.

Wart odnotowania jest ten niezmotany pięciodrzwiowy hatchback w wersji przedliftowej. Rok produkcji podano jako 1997 – z pewnością nie. Pewnie składak. Wersja poliftowa wygląda tak – ma inny przód i lampy. Uwaga, jest też wersja 3-drzwiowa, jedna z rzadszych odmian nadwoziowych Astry F, których było aż sześć. Ta zdecydowanie ma potencjał na youngtimera.

Kombi z okolic Pajęczna ma obrotomierz. To już coś. Ten sedanik też ma obrotomierz, ale za to nie ma poduszki powietrznej, żadnej, zero, nul. I zaczynają się ciekawe oferty: czarne blaszki raz, czarne blaszki dwa i przedliftowy hatchback 3d za 1750 zł. Tam do licha, to chyba ten sam, którego ostatnio widziałem koło Sochaczewa. O, i czarne blaszki trzy. I oczywiście sedanik. W Polsce ta wersja rządziła w statystykach sprzedaży. No jakby mogło być coś innego niż sedanik? I to jeszcze z tym dużym trzecim okienkiem. I koniecznie uroczo zmatowiały.

Tego ogłoszenia nie zrozumiałem: polecam zakup w celu odbudowy auta na klasyka, bo progi są w bardzo dobrym stanie. To po co je odbudowywać?

Ale uwaga. Teraz mam hit. Właściwie doszliśmy już do mojego faworyta, nie musimy iść dalej. To Astra jedynka kombi benzyna z automatem. Ale bym tym jeździł i nie zmieniał biegów jak zwierzę. Cena jest śmiesznie niska. Gdybym miał wybrać Opla, którym bym jeździł do końca życia... a nie, czekajcie, to byłaby Omega A kombi automat z rzędową szóstką.

Za 2500 zł ktoś wystawia Astrę I z pierwszego roku produkcji. Podobno bardzo dobrze zachowana. W dobrym zachowaniu pomogło malowanie jej srebrzanką po całości. Można i tak. Czy na kierownicy rośnie grzyb, czy to też resztki srebrzanki? Lepiej się nie interesować. Jedyne 2999 zł kosztuje najtańszy kabriolet.

Na przykład powodem może być obecność silnika 2.0 16V. Przy czym auto jest uszkodzone, jak byłoby sprawne, cena nie wynosiła by 3999, a raczej 5999 zł. A przy okazji, czy ktoś wie dlaczego ten wóz kosztuje 5999 zł? Bo nie potrafię znaleźć powodu. To być może już pierwsze jaskółki przechodzenia Astry F na stronę youngtimera.

Umęczone kombi z C20XE za 4300 zł to kontrowersyjna oferta, bo auto może i ma ciekawą konfigurację, ale nieciekawy stan blachy. I na koniec mamy dwie oferty specjalne: oryginalne GSI za 9000 zł oraz sedana po swapie na 2.0 16V. Po swapie czy nie? Opis jest niejasny: jedna z kilku sztuk na świecie i jedyna w Polsce sztuka z 2.0 16V, największy silnik w sedanie to 1.6. Jeśli największym silnikiem w sedanie był 1.6, to znaczy że wszystkie kilka sztuk sedanów 2.0 na świecie to swapy. Albo też jednak 1.6 nie było największym silnikiem w sedanie. Wybierz jedno. Przy cenie ponad 10 tys. zł spodziewałbym się opisu, który się klei, zwłaszcza że to obecność nietypowego silnika ma kluczowy wpływ na cenę – z 1.6 ten sedan kosztowałby pewnie 3000 zł.

Oferowano ją równolegle z Astrą G, produkowano w Polsce i była ubogo wyposażona. Nawet z zewnątrz było widać, że to bieda, nie miała np. blendy między tylnymi lampami. Gorsza była też blacha. Praktycznie wszystkie są w strasznym stanie. Tzn. trafiają się wyjątki, ale są mało ciekawe. Jedyne co znalazłem warte zainteresowania to ten hatchback z bardzo małym przebiegiem. I to już wszystko, co można kupić, jeśli chodzi o Astrę F. Powtórzę moje typy: hatchback 3d na tablicach EWI i czarne kombi z automatyczną skrzynią biegów. O ile oczywiście ktoś w ogóle rozważa na poważnie zakup Astry F w innym celu niż „dojeździć i zezłomować”. A to naprawdę ostatni moment.