Wszyscy wszystkim obijają drzwi, dlatego warto parkować jak dzbanuszek. Sprawdziłem czy to prawda

Schemat jest doskonale znany: na grupie typu „Spotted” albo „Rikord Widjo” na Facebooku pojawia się zdjęcie źle zaparkowanego samochodu. Jego kierowca za nic ma wymalowane na parkingu linie wyznaczające miejsca i parkuje tak, żeby zająć dwie „rajki”, bo dzięki temu może otworzyć szerzej drzwi. Takie działanie powinno spotykać się z potępieniem, bo w końcu parkującym w ten sposób kieruje wyłącznie egoizm, tymczasem jest dokładnie odwrotnie.

Takich komentarzy są dziesiątki, jeśli nawet nie setki. 90 proc. z nich piszą kobiety. Tymczasem przed świętami parkingi pod supermarketami były załadowane samochodami, i miażdżąca większość tych samochodów stała mniej lub bardziej w liniach. Postanowiłem więc przejść się po alejkach i sprawdzić, czy rzeczywiście wszystkie mają poobijane drzwi. Jeśli wierzyć komentarzom, powinno to być powszechne, tak jednak nie było. Obszedłem dwa duże parkingi i jeden mały w dniach 21-24 grudnia i widziałem literalnie dwa samochody z obitymi drzwiami.

Widziałem sporo aut z uszkodzonymi zderzakami, wyglądającymi jakby służyły do zawadzania o coś przy wyjeżdżaniu z miejsca parkingowego, albo wręcz przeciwnie, wjeżdżania w coś innego.

Tu prowadzę obserwację pod marketem w podwarszawskim Konstancinie. Uznałem, że gdzie jak gdzie, ale w Konstancinie to wszyscy będą wszystkim obijali drzwi, w końcu tam mieszkają ludzie, uznający że są lepsi od wszystkich innych, więc cóż to dla nich, walnąć komuś drzwiami w samochód? Powinien się cieszyć, że dotknął go konstanciński prestiż.

Takie świeżutkie MG, zero skaz na lakierze. Okoliczne samochody też nie były poobijane, a przecież w powietrzu czuć już było ducha świąt, już karpie marły ze strachu w marketowych akwariach. Wydawałoby się, że ten czas szybkiej rotacji miejsc parkingowych będzie sprzyjał obijaniu, a tu auta gładkie jak świeży śnieg, żadnych wgnieceń ani rysek.

Po pierwsze – wcale nie jest tak łatwo obić komuś drzwi. Nie wystarczy ich dotknąć, trzeba uderzyć. Jeśli już to się zdarza, robią to zwykle dzieci, a dzieci, jak wiadomo, są bezmyślne – to wina rodziców, którzy powinni tych dzieci upilnowywać, co nie zawsze jest możliwe. Ponadto w przypadku uderzenia drzwiami w inne auto poszkodowany jest i uderzający, i uderzany, więc jaka jest szansa że ktoś robi to specjalnie, żeby uszkodzić własny samochód? Po trzecie – przy normalnym parkowaniu da się wysiąść bez problemu z normalnego samochodu. Parkingi nie są robione dla pojazdów wielkości Audi Q7 i to nie jest kłopot zarządcy parkingu, że wybierasz sobie do jazdy drogowego potwora. Ja sam jeżdżę głównie mikrobusem Citroen Jumper i bez problemu parkuję nim na miejscach pod marketami. Zdarza mi się jednak, że miejsce jest ciasne i muszę na przykład wyjść z drugiej strony. Nie widzę szczególnego problemu z koniecznością pewnych ustępstw dla porządku społecznego.

W Polsce ta koncepcja jest nieznana. Porządek społeczny jawi się jako opresyjna forma deptania czyjejś wolności – nawet jeśli rozumienie tej wolności jest idiotyczne. Zarządca parkingu po to wymalował linie, żeby samochody w nich parkowały. Na to Polak powie, że lepiej jest łamać to zarządzenie i olewać je dla własnej, teoretycznej korzyści posiadania nieobitego samochodu, a inni jeszcze będą mu wtórować, podkreślając że istnienie porządku społecznego w jakiejkolwiek formie jest na ich niekorzyść. Tymczasem sami pierwsi rzuciliby się do jego obrony, gdyby ktoś na przykład wepchnął im się w kolejkę do kasy w supermarkecie. Nie słyszałbym wtedy „ja też zawsze wpycham się w kolejkę, dzięki temu nie muszę czekać 15-20 minut”. Zareagowaliby również złością, gdyby ktoś ich zastawił, mówiąc „ja zawsze tak parkuję, dzięki temu nie muszę szukać miejsca do parkowania”. Są więc różne poziomy tego łamania porządku społecznego i najwyraźniej parkowanie na dwóch miejscach zalicza się do tych społecznie akceptowalnych. Podobnie jak jazda po chodniku, parkowanie na trawniku i tak dalej. Przy okazji warto zauważyć, że nieskazitelny wygląd samochodu jest dla Polaków (lub chyba bardziej Polek) tak ważny, że można w jego imię poświęcić porządek, rozsądek i zwykłą empatię społeczną, a zastąpić je egoizmem, debilizmem i chamstwem.

No to może w końcu odpowiem, dlaczego tak jest:

Dziękuję za przyjście na mój MotoTedTalk. Szczęśliwego nowego roku. I nie parkujcie jak dzbanki, bo obiję wam drzwi.