Pierwszy miks z Japonii mojego własnego autorstwa

Kiedyś to musiało nastąpić. Oto mój krótki miks z Japonii. Mam nadzieję, że nie ostatni.

25.10.2019 06.59

REKLAMA

Nie mam dziś niestety czasu, żeby szczegółowo opowiadać o motoryzacji w Japonii, więc pozwólcie że na razie uraczę Was 41 zdjęciami z pierwszego dnia wyjazdu, a jak wrócę i będę miał trochę więcej czasu, to przygotuję solidniejsze opracowanie na temat preferencji japońskich nabywców i tego, co można spotkać na tamtejszych ulicach. Przy okazji, jeśli ktoś chce zapolować na jakieś ciekawe wozy w Japonii to niech trzyma się z dala od Tokio. W stolicy jest mało aut, a i tak są koszmarne korki. Ponoć aglomeracja tokijska liczy sobie 35 mln mieszkańców. To właściwie cała Polska ściśnięta na mikroobszarze.

Zacznę od tego Subaru R2. To oczywiście kei-car, co widać po żółtych tablicach. Kei-car z czasów, kiedy robiono odważne i niecodzienne kei-cary.

W drodze z lotniska do Jokohamy widać trochę złomu, ale niewiele.

Suzuki Wagon R ma się tu świetnie w swojej kolejnej generacji.

Jak się dobrze przyjrzycie, zobaczycie Dodge'a. Vany tej marki są tu popularne – widziałem już trzy. Mają swoją japońską nazwę: DAJIBAN (Dodge van).

Parking depozytowy. Zwracam uwagę na GMC Jimmy.

Wyjazd z centrum handlowego. Same minivany (o tym w następnym odcinku)

Niektóre kei-cars mają odlotowe rozwiązania, np. okrągłe klamki.

To się zdarza.

Ten wyjątkowy kei-pickup ma też wyjątkową nazwę: Suzuki Mighty Boy.

Cullinan. Skrolujcie dalej.

Nissan sprzedaje Renault Twizy jako elektrycznego kei-cara.

Nissan zabrał nas też do swojej głównej siedziby, gdzie wystawiono wspaniałą Silvię...

Przedwojenny model wzorowany na Austinie

I cudownego Skyline'a KGC110 „Kenmeri”

To także Nissan, wspaniałe kombi Stagea – de facto Skyline R34 kombi.

Niezwykle charakterystyczne ciężarówki japońskie (głównie to Isuzu): 2 osie z przodu i 2 z tyłu, ale solo. Pomiędzy nimi numer jeden rynku japońskiego: NIssan Note.

Trafia się też konfiguracja 2+1

Ktoś po prostu sobie jechał Toyotą Mirai

Suzuki Alto wygląda trochę inaczej niż to znane u nas.

Nissan Clipper/NV100 wygląda jakby miał światła z Corvette. Pasują mu.

Corolla to osobna submarka w Japonii, zupełnie inna niż w Europie. Tu Axio (sedan) i Fielder (kombi).

Daihatsu Cast. Ładne, czy też raczej „kawaii”

O, Honda Integra!

O, Honda... yyy no właśnie. Liczba modeli Hondy nieznanych u nas jest porażająca. SMX, Mobilio, Spada, Step WGN, Freed, Fit kombi – i to wszystko są auta typu kombi i van.

Świetny samochód na Japonię. Łatwy do zaparkowania.

Toyota Windom lub Gracia, czyli Camry IV kombi. U nas nie sprzedawane.

Suzuki SJ – tutaj znane oczywiście jako Jimny i jest oczywiście kei-carem.

Nissan 200SX S15. Model nigdy nie eksportowany.

Nissan Cedric – model eksportowany krótko do USA jako Infiniti, chyba Q45 II.

Grat. A podobno nie ma tam gratów.

Suzuki Hustler. Japończycy mówią „HASURAA”

Renault Lutecia, czyli nasze Clio. Dość popularne w Japonii, ale głównie w wersji Sport.

Dość niespodziewany przedstawiciel popularnego w latach 80. stylu mini-trucking.

Daihatsu Esse - poprzednik modelu Cast.

Nie jestem w stanie rozgryźć marki tego dostawczaka.

FIGARO

Suzuki Alto w swojej 3-drzwiowej wersji jest „sportowym kei-carem”, tzn. wygląda groźnie i ma manualną skrzynię biegów zamiast CVT. Moc dalej państwowa: 64 KM.