Oto nowy Peugeot 408 w całej okazałości. Widziałem go już na żywo

Peugeot 408 właściwie powinien pojawić się na rynku już dawno. Tak nakazywałaby logika. Tradycja nazywania modeli klasy średniej liczbami zaczynającymi się na 4 sięgała jeszcze czasów przedwojennych. Tamtych modeli nikt – prócz pasjonatów – już raczej nie pamięta, ale zmęczone życiem, a mimo tego wciąż dzielnie wożące rodziny, towary na bazar i zwierzęta gospodarskie Peugeoty 403 z lat 50. i 60. sam widziałem nie tak dawno temu na marokańskiej prowincji. W Polsce lubiane były 405 – montowane przez pewien czas w Lublinie – a 406 dzielnie służyły m.in. jako warszawskie (i zapewne nie tylko) taksówki. Również 407 – ze swoim ciekawym wyglądem, ale irytująco wielkim przednim zwisem – zrobiło pewną karierę. Za zadbanym egzemplarzem coupe obejrzę się do dziś.

Tak powinno być, ale Francuzi odrzucili stare prawidła. Kolejny model klasy średniej otrzymał dodatkową setkę i odtąd mówimy o 508, które teraz doczekało się już drugiej (i pewnie ostatniej) generacji. Ale pomysł na 408 nie zginął.

Gdy w pewien paskudny, deszczowy dzień leciałem do Paryża na kameralną i tajną prezentację nowego modelu, nie miałem pojęcia, czego się spodziewać. Nie podano mi ani nazwy, ani tego, w jakiej klasie zadebiutuje wóz, który zobaczę. Nazwa trochę mnie zaskoczyła. Wygląd – jeszcze bardziej.

Gdy z prezentowanego egzemplarza opadła płachta, byłem pod sporym wrażeniem. Po zrobieniu kilku okrążeń wokół niego, europejski Peugeot 408 (bo jest jeszcze chiński, ale to inne auto) zaczął mi się podobać coraz bardziej.

Co to za model? Jak wskazuje nazwa, w gamie marki ma plasować się między 308 a 508. Rzeczywiście, jego długość – 4,69 m – jest większa niż w przypadku kompaktu i mniejsza (choć niewiele) niż przy modelu klasy średniej. Nie jest jednak ani typowym sedanem, ani SUV-em. To coś pomiędzy. Gdyby trzymać się segmentów, które już istnieją, najbliżej byłoby do SUV-a coupe… ale to też nie to. W materiałach prasowych pojawia się słowo fastback, a na prezentacji wspominano o „wymyśleniu sedana na nowo – tak, by był bardziej sexy”. Ale co to za sedan, w którym klapa unosi się razem z szybą.

Jak można się domyślać, 408 jest w pewnym stopniu spokrewnione z Citroenem C5 X. Tak jak on, też jest trudne do zaszufladkowania.

To na pewno nie są linie, które przypadną do gustu wszystkim. 408 jest o wiele bardziej kontrowersyjne np. od 308 czy 508, pod adresem których słyszę przede wszystkim zachwyty. Tutaj przód jest jeszcze dość „zjadliwy” dla każdego, kto lubi nowe Peugeoty z ich LED-owymi kłami, ale linia boczna i tył mogą już podzielić oglądających.

Ja uważam, że wszystko wyszło dobrze i proporcjonalnie – mimo mocno opadającej linii dachu, wóz nie wygląda karykaturalnie. Ma estetyczne poszerzenia, rewelacyjny kolor i ciekawie narysowany tył, z rozbudowanym zderzakiem i światłami z interesującym wzorem. Całość wygląda na tyle lekko i na tyle… muskularnie, na ile trzeba. Przy okazji, producent chwali się bardzo dobrym współczynnikiem oporu powietrza wynoszącym Cx = 0,28, co oczywiście ma wpłynąć na zużycie paliwa i obniżenie emisji CO2.

Ich szalony wzór kojarzy mi się z wozami – zwłaszcza francuskimi – z lat 80. Wyróżniają się.

Trochę szkoda, że nie wyróżnia się za to wnętrze auta. Deska rozdzielcza wygląda praktycznie tak samo, jak np. w nowym 308. Niby trudno uznać to za zarzut, ale trochę szkoda, że nie ma tu żadnych dodatkowych, interesujących detali.

Obsługa wnętrza jest trochę łatwiejsza niż w starszych – ale już „dotykowych” Peugeotach. Zadbano bowiem o czytelny panel z ikonami, uruchamiającymi konkretne menu na ekranie głównym. O kokpicie opowiem jednak więcej przy okazji jazd testowych. Teraz czas na ważne pytanie.

Tak. Można się nad tym zastanawiać, patrząc na opadającą linię dachu, ale na tylnej kanapie 408 miałem dużo miejsca i nad głową i na nogi. To przestronny wóz, ale nie wsiada się do niego aż tak łatwo, bo tak jak wiele innych, nowych modeli koncernu, tak i ten ma bardzo szeroki próg w drzwiach.

Bagażnik 408-ki ma 536 litrów pojemności.

Jeśli chodzi o gamę silników, obędzie się tu bez zaskoczeń i bez diesla. Hybrydy plug-in o mocy 180 i 225 KM przewidziano dla tych, którzy mają dostęp do gniazdek lub ładowarek. Tym, którzy nie są gotowi na podłączanie auta do prądu, musi wystarczyć 130 KM. Tyle oferuje bazowy i zasilany wyłącznie benzyną silnik 1.2. Peugeot 408 nie będzie miał żadnego motoru wymagającego tankowania czarnym „pistoletem”. Trochę szkoda, że nie będzie też miał klasycznej, mocnej benzyny, ale to przecież nie te czasy.

Jak ten samochód jeździ? O tym nie miałem okazji się jeszcze przekonać i prawdopodobnie będę musiał poczekać aż do jesieni (niestety – zleci szybciej niż mogłoby się wydawać). Wiadomo, że będzie prowadzić się bardziej sportowo od Citroena C5 X - czyli nie będzie mieć tak miękkiego zawieszenia.

O tym przekonamy się w pełni dopiero po publikacji cen. Zapytani przedstawiciele marki nie wymieniali jednak żadnych konkretnych modeli, w które 408 celuje. Ich zdaniem, to jedyny samochód w swoim rodzaju. Moim – pewnie zabierze nieco klientów klasycznym kompaktom, zwykłym SUV-om, a poza tym będzie rywalizował z różnymi „ciekawszymi”, nowymi modelami, jak Cupra Formentor czy Renault Arkana, czyli z autami, które kupują indywidualiści. Albo ci, którym się wydaje, że nimi są. Czy 408 ma z nimi szanse? Uważam, że całkiem duże.

Póki co musicie wierzyć mi na słowo – ale nowy Peugeot 408 na żywo naprawdę robi wrażenie. Lecąc do Paryża spodziewałem się czegoś o wiele nudniej narysowanego. Designerzy Peugeota mają teraz świetny czas i dobre pomysły. Jeśli jazda nadąży za wyglądem, 408 powinno się sprzedawać… o ile oczywiście nie trzeba będzie czekać na nie latami. Czyż te felgi nie są świetne?!