warszawa

Firma carsharingowa Panek stawia na klasyki i swoim warszawskim użytkownikom oddała do dyspozycji już trzy samochody mentalnie zakorzenione w PRL (nawet jeśli wyprodukowano je już później). Ostatnio doszedł Fiat 125p. Co dalej?

W przedwojennej Warszawie za jazdę z prędkością 50 km/h można było skończyć w areszcie. Pomiarów dokonywano… podobnie, jak dzisiaj.

Jestem wybitnym jeleniem. Mam dwie karty do aparatu fotograficznego i zapomniałem obydwu. W związku z tym zdjęcia zrobiłem kamerką sportową. Mam nadzieję, że docenicie ich niecodzienną perspektywę.

Wczoraj miało miejsce spotkanie miłośników samochodów zabytkowych organizowane przez Youngtimer Warsaw pod Stadionem Narodowym. Niestety wydarzenie zakłócili idioci, którzy z youngtimerami nie mają nic wspólnego.

Przy pewnej ulicy w Warszawie ktoś wyrzucił trzy stare samochody, wśród nich Passata-mrówkojada, Mitsubishi Galant i ciekawego Plymoutha Sundance. Skąd się tam wzięły?

Warszawa już od wielu lat ma status klasyka, a pick-up to jedna z najrzadszych i najbardziej poszukiwanych wersji. Gdzieś jednak w kącie, poza otwarciami sezonów, tam gdzie nie dociera blask chromów i idealnego lakieru, można znaleźć prawdziwych świadków historii. Pojazdy przerobione wiele lat temu przez domorosłych konstruktorów.

Jeśli nie wiecie, kto to Piotr Ikonowicz, to spieszę wyjaśnić: to taki lewicowy działacz społeczny, obecnie kandydujący na prezydenta Warszawy. Prywatnie brat Magdy Gessler. Słynie z blokowania eksmisji i wyrażania kontrowersyjnych poglądów. Tym razem na tapet trafiła komunikacja miejska w Warszawie. W życiu nie spodziewałem się, że pewnego dnia przyznam mu rację.

Nowy dzień, nowa próba „wskrzeszenia legendy polskiej motoryzacji”. Nie lubię nadmiernych regulacji, ale coraz częściej skłaniam się ku myśli, że to powinno być zakazane. Przestańcie grzebać w tych grobach!

Tym razem w ramach serii „Jak to działa” zobaczyliśmy, jak działa nowoczesne sterowanie ruchem. Wybraliśmy się do niedawno zmodernizowanego centrum zarządzania ruchem miejskim w Warszawie, które teraz wygląda zupełnie jak… z amerykańskiego filmu. 

Zawsze, kiedy wydaje mi się, że już nic głupszego i bardziej szkodliwego nie da się napisać, felietony w Gazecie Stołecznej uświadamiają mi, jak bardzo się mylę. Tym razem aktywiści ustami pani Marty Ż. żądają „Lebensraum”.