Sąsiedzi toru w Biłgoraju chcą ciszy. Przeoczyli pół wieku istnienia
Biłgoraj zainwestował miliony złotych w kompleksowy remont istniejącego od lat 70. autodromu, czyli mini-toru wyścigowego. Od momentu otwarcia latem tego roku sąsiedzi nieustająco protestują i domagają się ciszy.
Jeśli ktoś dopuszcza się niebezpiecznej jazdy samochodem po ulicy – często mówi się, że „droga to nie tor wyścigowy” i że jazdę sportową trzeba uprawiać na torze. Do niektórych to na pewno trafia, więc zapisują się na organizowane „pojeżdżawki” na nowym autodromie w okolicy i wtedy dowiadują się, że i tak są źródłem całego zła, bo tor przeszkadza sąsiadom. Jest to typowa sytuacja bez wyjścia, gdzie lokalni mieszkańcy zarazem chcieliby, żeby okolica była rozwinięta, dochodowa i żeby występował dobrobyt, a jednocześnie absolutnie nie godzą się na żaden śmierdzący i ryczący tor.
Napisali list otwarty do prezesa spółki Autodrom, Jarosława Burego
List trochę wygląda, jakby składanie zdań sprawiało mieszkańcom okolic toru fizyczny ból. Może to z powodu długotrwałej ekspozycji na hałas, ale gdy czytam poniższe wywody, zastanawiam się, co autor miał na myśli:
Biznes też lubi ciszę, prawda?
Jednak Pan lubi hałas.
Skoro tak, to nie pozostaje nam przyjąć podobnej strategii i walczyć o swoje prawa nagłaśniając problem.
Chyba miało być „pozostaje nam przyjąć podobną strategię”. Reszta listu otwartego wygląda podobnie. Sprawdziłem więc, że tor w Biłgoraju już teraz obudowany jest w większości ekranami dźwiękochłonnymi. Tylko od północnej strony, od rzeczki Czarnej Łady (idealna nazwa, ale bym upalał czarną Ładę na tym autodromie) zabrakło ekranów, więc to stamtąd dźwięk niesie się na położone na północ od toru osiedla mieszkaniowe. Problem polega na tym, że tor znajduje się ogólnie na południe od miasta Biłgoraj i dalej na południe od niego to już niewiele jest – głównie pola i wieś Okrągłe. Na północ zaś mamy... cały Biłgoraj. Podobno wygłuszenie również północnej części toru ma kosztować cztery miliony złotych.
Mieszkańcy nie są odosobnieni w swoich sprzeciwach, sprawą zajął się też jeden z radnych Biłgoraja. Złożył interpelację do Urzędu Miasta w sprawie hałasu. Podobno najgorsze są poranki w dni wolne od pracy, wtedy huk i pisk z toru jest najuciążliwszy.
Każdy, kto protestuje przeciwko autodromowi, powinien wykazać, że mieszka w tej okolicy dłużej niż istnieje tor
Jeśli sprowadził się w to miejsce kilka lat temu i teraz jest zdziwiony, że istniejący od ponad 40 lat tor generuje hałas – można tylko mu współczuć słabego rozeznania terenu przed sprzedażą. Może ktoś wprowadził go/ją w błąd, że ten tor to kit, remont ciągnie się od lat i pewnie nigdy nie będzie już działać. A tu proszę – tor działa i w dodatku w najbliższy, tzw. długi weekend ma w planie kilka imprez motoryzacyjnych, w tym zawody kartingowe i track day. Innymi słowy, obiekt jest wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem, a pieniądze na budowę nie zostały zmarnowane. Nie znaczy to, że wszystko jest idealnie, ale zasadniczo lepiej żeby tor był, niż żeby go nie było.
Rozumiem do pewnego stopnia niezadowolenie mieszkańców. Niestety, odpowiedź jest taka: żadne miejsce nie jest wolne od pewnych uciążliwości. Korki, huk z autostrady, trudny dojazd gruntówką, ciasne osiedle bez miejsc parkingowych – gdzie by człowiek nie zamieszkał, tam będzie miał zawsze na co narzekać. Wspaniale byłoby, gdyby udało się zbudować dodatkowe ekrany wygłuszające od strony Czarnej Łady – nie wątpię, że do tego dojdzie. Ale gdyby dziś ugiąć się pod presją mieszkańców i powiedzieć „okej, to zamykamy ten tor” – oznaczałoby to marnotrawstwo na skalę wielomilionową. Przy okazji ci sami mieszkańcy pewnie w sobotni poranek koszą trawniki spalinowymi kosiarkami, ale przeszkadza im hałas z oddalonego o ponad kilometr toru.
Zdjęcie główne ze strony Autodrom Biłgoraj
