Peugeot 505 jest lepszy niż Mercedes W124 i BMW E28. To oczywiste. Przegląd ofert

Peugeot 505 jest równie ciekawy, co niemieckie maszyny – a ceny ma niższe i odwróci więcej spojrzeń. W dodatku występuje w wielu intrygujących wersjach. Przede wszystkim, tak samo jak rywale z Niemiec, 505 ma napęd na tył i wzdłużnie osadzone silniki z przodu. W czasie kilkunastu lat produkcji Francuzi proponowali silniki R4, R4 Turbo oraz V6. Były też diesle i turbodiesle R4. Najsłabszy silnik miał 70 KM (2.3 diesel), a najmocniejsza jednostka napędowa legitymowała się mocą 180 KM (benzynowa 2.2 turbo). Wersje 505 miały wspaniałe nazwy jak np. GTi Turbo, STI, STX, Turbo, GLX, SW8, V6, Turbo S, czy GR i GTD. Okazuje się, że jakaś połowa wszystkich oznaczeń używanych od nazywania najbardziej sportowych wersji pojazdów na świecie trafiła do cenników 505-tki.

W 505 bardzo podoba mi się stylistyka, która jest dziełem Pininfariny oraz Peugeota. Te „zdenerwowane" reflektory pod ujemnym kątem (niczym facjata rekina) w połączeniu z nieskomplikowanymi liniami bocznymi i tyłem nagle ściętym na wysokości zderzaka (wersja sedan) tworzą taką solidność. Wiele wersji miało też tylny spojler, a nim napis GTI, Turbo lub V6, co wygląda wspaniale.

Równie ciekawe jest wnętrze. Kabina pierwszej serii to dzieło legendarnego projektanta Paula Bracqa. Z kolei wersja Break (kombi) występowała jako 8-osoby pojazd z siedzeniami w 3 rzędach. Co ciekawe, po ich złożeniu, Break zmieniał się bagażówkę z płaską podłogą.

Pierwsze serie mają w sobie taką surowość i prostotę, a późniejsze z pełniejszymi zderzakami i dobrze dobranymi przez fabrykę felgami mają naprawdę nowoczesny wygląd. Jestem też fanem cienkich słupków A i B (oraz C w wersji Break) no i fascynują mnie te zewnętrzne klamki. Wyglądają jak jakieś sprzączki od paska do spodni.

Wikipedia podaje, że powstało 1 351 254 sztuk 505-tki, ale dostępność używanych egzemplarzy w Europie jest dość znikoma. Wszystko dlatego, że ten model był produkowany w aż 14 fabrykach na 5 kontynentach i jego populacja jest rozsiana po całym globie.

Na niemieckim portalu (mobile.de) jest na chwilę obecną jedynie 11 ogłoszeń. Np. za 3200 euro w można nabyć wersję GTI z dużym przebiegiem zarejestrowaną w Rumunii. Ale ceny są bardzo różne. Wśród kilkunastu aut jest też wystawiony za 22 tys. euro egzemplarz z 1984 roku z przebiegiem 62 tys. km. Jest to wersja Break z 8-osobową kabiną. Auto pochodzi z pierwszej fazy produkcji (deska rozdzielcza Bracqa), ale ma bardzo nudną i ubogą specyfikację.

Tam za pomocą portalu leboncoin.fr trafiłem do kilkudziesięciu ogłoszeń. Można kupić zmęczone auto za 2-3 tys. euro lub naprawdę ładny egzemplarz za 8 -12 tys. euro w zależności od wersji.

Ale wśród oferowanych aut są też dwie perełki (obie poza granicami Francji). Pierwsza z nich to wyceniony na niecałe 22 tys. euro egzemplarz w wersji Dangel, czyli z podniesionym podwoziem i napędem na obie osie. Auto pracowało w belgijskiej straży pożarnej i jest (zdaniem sprzedającego) świetnie zachowane. Trzeba przyznać, że to arcyciekawa maszyna jeden z ojców chrzestnych dla aut typu SUV. (szkoda, że Polonez ANALOG się nie udał).

Druga ciekawostka to 505 w wersji przedłużona limuzyna. Auto jest w Hiszpanii i ma 3 rzędy siedzeń, ale w nadwoziu typu sedan. Powiem króciutko - jeśli 6-drzwiowe, obniżone W124 było w stanie wygrać tegoroczny zlot Ultrace, to pomyślcie, co mogłoby zrobić takie 505 limo po odpowiedniej kuracji stance.

505 to prawdziwy twardziel i udowodnił to na całym świecie. Dość powiedzieć, że był to ostatni model Peugeota sprzedawany w USA i zdarzało się nawet, że pracował jako nowojorska taksówka. Z kolei na innym końcu świata - w Afryce - 505 do dziś uchodzi za jeden z najtwardszych modeli i na tamtejszych bezdrożach walczy o status nieśmiertelnego razem z Mercedesem W123. Po tym wszystkim, co napisałem, to sam nie wiem, czy wezmę udziału w licytacji jednego egzemplarza. Catawiki oferuje na sprzedaż srebrnego sedana w wersji Turbo Injection phase 1 z piękną granatową welurową tapicerką. Ale klasyk!