Umyślne wprowadzanie w błąd na egzaminie na prawo jazdy. Co to jest za praktyka?
Pamiętacie czasy, kiedy egzaminator podczas egzaminu na prawo jazdy celowo wprowadzał kursanta w błąd? Ja na szczęście nie, bo jestem za młody. Ale są państwa, gdzie nadal robi się takie rzeczy.
Ostatnio pisałem, że w Turcji prowadzenie samochodu jest dla mężczyzn umiejętnością na tyle oczywistą, że wszyscy przychodząc na kurs prawa jazdy już potrafią jeździć. Moja rola ogranicza się więc do uporządkowania wiedzy, a nie uczenia od podstaw. Natomiast z rozmów wysunął się jeszcze jeden ciekawy wniosek.
W Turcji egzaminator wsadza kursanta na minę
Okazuje się bowiem, że trzeba być niezwykle czujnym, ponieważ egzaminator w trakcie jazdy egzaminacyjnej może w każdej chwili zdetonować bombę - oczywiście w przenośni, nie naprawdę. Normalnie i bez żenady wprost wydają polecenia sprzeczne z zasadami ruchu drogowego. Wszystko po to, aby zweryfikować, czy osoba zdająca jest w pełni świadoma otaczającego ją świata. - Proszę skręcić w lewo. - Ale tam jest zakaz wjazdu! - Dziękuję, jedziemy dalej.
Z jednej strony taka praktyka sprawdza czujność, z drugiej zaś w stresie ludziom czasami odcina zasilanie. Egzaminator przy tym jawi się też jako niepodważalny autorytet, dlatego często jego polecenia mają status najwyższej świętości. Kazał jechać? To jadę.
Przejedzie Pan kobietę, czy ojca z dzieckiem?
Umyślne sugerowanie złamania przepisów to natomiast małe piwo w zestawieniu z zaskakującymi "tendencyjnymi" pytaniami, które można znienacka usłyszeć w trakcie jazdy. Jeden z moich kursantów pochodzących z Turcji opowiedział mi historię, co się wydarzyło, kiedy egzamin zdawał jego starszy brat.
On oraz egzaminator znaleźli się w pozornie niegroźnej sytuacji. Dojeżdżali do przejścia dla pieszych, gdzie na czerwonym świetle przechodzili ludzie. Z tego, co zrozumiałem, przejście znajdowało się w bezpiecznej odległości, nie była to zatem sytuacja podwyższonego ryzyka. Przez przejście przemieszczał się w tym czasie ojciec z małym dzieckiem, a kilka kroków za nim samotna kobieta. Egzaminator w pewnym momencie zadał pytanie: czy w zaistniałej sytuacji powinniśmy skierować samochód na kobietę, która jest sama, czy na mężczyznę, który idzie z małym dzieckiem?
Pytanie wydało się niedorzeczne, ale zostało zadane całkowicie na poważnie. I co teraz? Sytuacja beznadziejna, ponieważ każdy wybór będzie zły. Nie wiem, jaka ostatecznie padła odpowiedź. Być może nie padła też żadna, co wcale by mnie nie zdziwiło. Egzaminator zaś podsunął tę, która powinna być prawidłowa.
Wystarczy się zatrzymać
No przecież, jakie to jest oczywiste. Piesi są daleko, samochód nie jedzie pierwszą nadświetlną, ma sprawny układ hamulcowy, a my nie jesteśmy Sandrą Bullock w filmie Speed. Oczywiście, podsumowaniem był negatywny wynik egzaminu, za brak umiejętności reakcji na zagrożenie. To nie ważne, że sytuacja została nakreślona abstrakcyjnie. Kursant dokonał złego wyboru, bo zamiast po prostu zatrzymać samochód, uderzyłby w ludzi. To nic, że w rzeczywistości nic takiego nie miałoby miejsca.
Egzaminy na prawo jazdy w Turcji mają kilka ciekawych smaczków
Pomijając wątek podkładania nogi, ciekawe są również niektóre zadania egzaminacyjne. Na przykład, ruszanie pod wzniesienie praktykuje się na drodze o nachyleniu mniej więcej dwukrotnie większym od tego na polskim egzaminie. Hamulec ręczny? A po co to komu? Oczywiście na drodze, bo przecież nie na placu manewrowym.
Parkowanie tyłem natomiast wykonuje się w przestrzeni niewiele dłuższej od samochodu, również na nachylonej drodze. Tak, tyłem do góry. Na ciasnych ulicach Stambułu może być to w sumie przydatna umiejętność.
Chyba egzaminy w Polsce naprawdę nie są aż tak złe, jak się je maluje.
